tag:blogger.com,1999:blog-46591892852473778362024-03-13T13:07:14.158+01:00Xenes e Memesprofehttp://www.blogger.com/profile/05016342455296550922noreply@blogger.comBlogger35125tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-18414788190572490932011-06-20T12:15:00.001+02:002011-06-20T12:17:55.815+02:00El ser humano y la tecnología<p class="ecxMsoNormal"><span style="">La historia del ser humano viene muy condicionada por las herramientas que produjo, y en<span style=""> </span>muchos casos se le concede este nombre<span style=""> </span>por ejemplo la edad de hierro: esta edad se caracterizo porque el hombre empieza utilizar el hierro en sus herramientas. </span></p> <p class="ecxMsoNormal"><span style="">El hombre desde que existe a intentado facilitar su trabajo, por eso fabrica desde lanzas hasta coches. Todo esto lo hace, porque los artilugios le ayudan en su vida cotidiana, esto me hace pensar si el ser humano se motiva para hacer la tecnología, sus ganas de trabajar menos. Ya que las cosas cada vez suponen menos esfuerzos.</span></p> <p class="ecxMsoNormal"><span style="">También cabe destacar que la tecnología nos hace mucho mas sedentarios , lo que nos hace padecer enfermedades como la obesidad así que a el ser humano no utiliza la tecnología tan bien como pensamos , puesto que por un lado inventa fármacos para combatir las enfermedades en cambio nos hace enfermedades que antes de todo esto no existían. Porque el hombre no es consecuente de lo que construye hasta que produce un daño en el medio en el que vive. Un ejemplo de esto es el coche, el coche se construye porque el hombre necesita moverse rápidamente, pero este artilugio lleva funcionando más de un siglo y en cambio nos damos cuenta ahora del daño que produce en el medio ambiente. </span></p> <p class="ecxMsoNormal"><span style="">Cada vez intentamos hacer maquinas mas inteligentes y que necesiten cada vez menos nuestra intervención, ¿Y si creamos un robot que sepa pensar por si mismo lo llamaremos humano?<span style=""> </span>Ya que decimos que una de nuestras virtudes es el pensamiento, ¿Habremos inventado artificialmente un humano?</span></p>electroshttp://www.blogger.com/profile/17341004285087364775noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-31480099547197869452011-06-16T21:09:00.007+02:002011-06-16T22:35:35.853+02:00RELATIVISMO CULTURAL<a href="http://4.bp.blogspot.com/-a-pp8hBvkGE/TfpnyHPz0zI/AAAAAAAAAA0/EKUOxd_2sy8/s1600/relativismo%2B2.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 180px; FLOAT: left; HEIGHT: 126px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618917595734594354" border="0" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/-a-pp8hBvkGE/TfpnyHPz0zI/AAAAAAAAAA0/EKUOxd_2sy8/s320/relativismo%2B2.jpg" /></a> Relativismo cultural e etnocentrismo, dous correntes de pensamento antropolóxicas referentes á nosa percepción respecto ás diferentes culturas existentes no mundo. <span style="color:#000000;"><strong>Enton, en que diferencianse? </strong>Imos ver, o <span style="color:#ff0000;">relativismo cultural</span> é a actitude pola cal analizase o mundo de forma que non haxa ningunha comparación ou valoración extra entre a cultura propia e a cultura a estudar, simplemente a observación e comprensión, se somos capaces. O </span><span style="color:#3333ff;">etnocentrismo </span><span style="color:#000000;">implica unha crenza de que a cultura propia é máis importante ou superior, en uno o en todos os seus aspectos.</span><br /><br /><br /><br />Se ben, estos dous conceptos teñen grandes matices que abren as portas a distintas interpretacións dentro deles, por exemplo, para algúns, este relativismo cultural non é nada máis que un nihilismo absoluto sobre os valores culturais, mentres que outros opinan que todo pode ser relativo nunha cultura excepto a moralidade e ética da cultura respectiva.<br /><br /><br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/-xf0POqD4ZSQ/Tfpn4oT0fwI/AAAAAAAAAA8/b8oYA09nxIU/s1600/relativismo%2B1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 291px; FLOAT: right; HEIGHT: 215px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618917707689000706" border="0" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/-xf0POqD4ZSQ/Tfpn4oT0fwI/AAAAAAAAAA8/b8oYA09nxIU/s320/relativismo%2B1.jpg" /></a> De todas formas, xeralmente, o relativismo cultural conleva a <strong>considerar calquer aspecto dunha sociedade ou grupo en relación cos propios estándares dese grupo</strong>, sen entrar na valoración conrespecto a unha cultura universal ou unha cultura propia. É dicir, considera relativas ás súas culturas os diferentes tipos de matrimonio, tanto poligamia coma poliandria. Polo tanto, considérase totalmente errónea a idea de que unha cultura é superior a outra, pensamento que seguen algunhas sociedades coma a greco-romana, xudeu-cristiana...Pretendendo manter unha relación accesible frente a outros grupos, deixando esa presunción característica de occidente.<br /><br /><br />Agora, <strong>como atopar as claves para non entrar en valoracións? </strong>Existen catro puntos importantes:<br /><br /><ul><br /><li>As culturas son diferentes en canto a súa educación moral, debido a que cada pobo ou sociedade aplica a que pensan e creen correcta.</li><br /><li>Non só a nivel educativo, senón en todolos aspectos, cada cultura aplica as súas crenzas e pensamentos porque pensan que é o mellor e máis correcto para eles mesmos.</li><br /><li>O relativismo cultural considera imposible o feito de ter un criterio para comparar as sociedades, xa que cada sociedade está baseada nunhas "columnas" culturais diferentes.</li><br /><li>Finalmente, o relativismo cultural considera que non hai unha soa verdade absoluta que abrangue todas as verdades ou xustifique todo.</li></ul><br /><br /><br />Coma conclusión podemos localizalo límite ou ata donde pode chegar este relativismo cultura, e para atopalo, utilizaremos unha frase de James Rachels, " o único razoamento que prudentemente podería usarse para censurar as accións de calquera sociedad incluída a nosa, e toda aquela que limita ou reduza o bienestar das vidas que forman esa sociedade ou cultura", coma por exemplo a ablación ou a pena de morte.<br /><br /><br /><br />O <span style="color:#000099;">etnocentrismo </span><span style="color:#000000;">é un concepto que trata de ser evitado polos científicos Franz Boas e Malinowski que prantexan que todas as ciencias deben de contar cun rasgo non etnocentrista, xa que de ser ao revés, sería moi difícil acadar un progreso tan rápido e práctico no que nos atopamos agora, xa que únicamente consideraríamos útil aquelas cousas que estan dentro do noso contorno e soamente investigaríamos aquilo supostamente necesario, derivando nunha actitude totalmente individualista e partidista.</span><br /><br /><br /><br /><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 300px; DISPLAY: block; HEIGHT: 300px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618918302025571810" border="0" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/-M-pF33EqY2E/TfpobOYs3eI/AAAAAAAAABE/8fix_BxZ5c4/s320/etnocentrismo.jpg" /><br /><br />Esta menospreciación ou valoración extrapositiva da nosa cultura ou das demáis existe en catro variedades:<br /><br /><ul><br /><li><strong>Etnocentrismo invertido</strong>: pensar que a propia cultura é inferior a outras e resulta un obstáculo para o progreso.</li><br /><br /><br /><li><strong>Etnocentrismo racial</strong>: pensar que os membros da propia cultura teñen unha dotación xenética failles superiores ou mellores cara un desenrrolo da civilización.</li><br /><br /><br /><li><strong>Etnocentrismo lingüístico</strong>: pensar que a lingua propia é máis complexa, útil e sutil para o pensamento que as doutros pobos, que son bárbaras e rudas.</li><br /><br /><li><strong>Etnocentrismo relixioso</strong>: pensar que a cultura relixiosa é superior debido as crenzas e que as nosas verdades son únicas, fronte as outras.</li></ul><br /><br /><br />Finalmente, sen entrar a valoracións, podemos asegurar que unha corrente de pensamento e tolerante ou máis tolerante e a outra non o é, son diferentes conceptos e movementos, cal é o adecuado? Iso depende de vos mesmos.Antraversapologíahttp://www.blogger.com/profile/14373171311486446842noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-85317046835570007992011-06-16T19:16:00.001+02:002011-06-16T19:16:58.678+02:00<p class="MsoNormal"><u><span lang="ES-TRAD" style="font-size:18.0pt;mso-ansi-language: ES-TRAD">Antropología económica e familiar de Galicia<o:p></o:p></span></u></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style:normal"><span lang="GL" style="font-size:14.0pt">Económica<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD">A economía </span><span lang="GL">labrega</span><span lang="GL" style="mso-ansi-language: ES-TRAD"> </span><span lang="GL">galega</span><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD"> depende da marcha da economía xeral do país. Mentres non chegaron as melloras tecnolóxicas <span style="mso-spacerun:yes"> </span>e o desenvolvemento industrial a economía campesiña non puido acadar un maior grao de especialización. Co aumento da poboación e a demanda de productos agrícolas puidéronxe xa especializar e ir relegando no policultivo. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD">O<span style="mso-spacerun:yes"> </span>abandono paulatino dos cultivos tradicionais tamén acabou co abandono da forma tradicional de estructurar as zonas de cultivo.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD">A economía mariñeira: o traballo dos homes no mar deixaba a producción de autoconsumo agrícola en mans das mulleres, estas tamén se encargaban das reparacións doa aparellos de pesca, pódense distinguir dous tipos:<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD">Actividade mariñeira de baixura que permite compaxinar esta actividade coa agrícola e a actividade mariñeira de altura que coa incorporación dos barcos factoría se converteu nunha actividade industrial.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD">O marisqueo que antes se tomaba como unha actividade complementaria as outras tomou unha gran forza cando o marisco se converteu nun artigo de luxo e se comezou a valorar e comercializar nas cidades.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style:normal"><span lang="ES-TRAD" style="font-size:14.0pt;mso-ansi-language:ES-TRAD">Familiar<o:p></o:p></span></i></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="font-size:14.0pt;mso-ansi-language: ES-TRAD"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD">En galicia a familia extensa foi moi importante durante moitos séculos cantas mais relacions había nunha comunidade mais doado era obter axuda en tempos de moita actividade, moitas familias fan estas tarefas rotativas nas casas. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD">Hoxe en dia estanse reducindo as familias e por tanto as relacións entre elas por mor<span style="mso-spacerun:yes"> </span>dun entorno mais industrializado. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span lang="ES-TRAD" style="mso-ansi-language:ES-TRAD">Antes coas familias numerosas as terras repartíanse en minifundios que facían mais difícil o cultivo industrial coma o que se está a estender neste momento.<o:p></o:p></span></p>terminator3000http://www.blogger.com/profile/15506091851212875752noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-32369178500018754822011-06-16T09:31:00.003+02:002011-06-16T10:11:50.449+02:00Red & Anarchist Black Metal (RABM)El RABM (Red & Anarchist Black Metal) es una vertiente del Black Metal que aparece como con traposición a los grupos de NSBM neonazis (Nacional Socialist Black Metal). Sin embargo, para entender las características de este género y cómo surgió, hay que saber lo que es es Black Metal.<br /><br />El Black Metal aparece en los ochenta influído por el Speed y el Trash Metal. Se caracteriza por sus letras anticristianas y antimoralistas, con temas como el ocultismo o el satanismo. Es el género del metal más violento y el que le ha dado la fama de ser "música satánica" (Además del ya conocido caso de la nota del tritón y canciones interpretadas erróneamente por la opinión pública como "666 the number of the beast" de Iron Maiden, que habla de temor al diablo, no de su adoración). Este género usa un nivel muy elevado de distorsión en sus guitarras y suele utilizar la formación básica insturmental del metal, guitarra-bajo-batería, con excepciones como los grupos de Black Pagan Metal, de los que ya hablé en la entrada sobre el Folk Metal. El tipo de voz usada en el Black Metal es por norma general el canto gutural, siendo bastante común tanto el agudo como el grave, usando casi siempre la técnica del death growling (Aunque no me voy extender hablando del canto gutural), aunque el gutural más grave e ininteligible suele estar más ligado al Death Metal. El Black Metal suele usar atomósferas oscuras y tétricas para sus videoclips y conciertos.<br /><br />Aparte de todo esto, el Black Metal es un género de contrastes. Además de haberse convertido en el género con los grupos satánicos por excelencia, como contraposición a esto, surge el Black Metal Cristiano, o White Metal. Estos usan las carácterísticas del Black Metal pero con letras cristianas. Además, recordemos que un pequeño grupo de bandas del Viking Metal eran nazis y fueron las que le dieron mala fama a ese género,pues la derivación en los sonidos y la temática de estas bandas crearon el NSBM, dejando ya de lado cais por completo su inicial temática vikinga por letras racistas, violentas y antisemitas, desprestigiando el Metal. La respuesta del sector de izquierdas del metal. En 1993 aparece el primer grupo del RABM, Profecium, de nacionalidad argentina, como contraposición del NSBM. Las letras de los grupso de RABM son profundamente políticas y defienden ideas anarquistas, comunistas, ateas y ecologistas entre otras. Hacen una profunda crítica a la derecha y a la sociedad. Como contraposición en el viking metal a esosprimeros grupos nazis, aparecieron bandas comunistas y anarquistas con el sonido del viking metal y con cierto nivel de temática vikinga.<br /><br />El Metal es una vertiente musical que no se puede clasificar bajo una sola etiqueta. Hay gente dice que todo el metal es satánico, o incluso tengo oído decir que son todos nazis, o todos los grupos suenan igual, pero esa gente sólo se mueve por prejuícios. Como ejemplo de esto, en esta entrada, incluiré vídeos de un género del que aún no he hablado, el Power Metal, que de momento sólo mencioné brevemente en la entrada del Folk Metal. Como características del Power se puede decir que es el género más complejo musicalmente hablando y usa voces claras y limpias con cantantes tenores, y suele tener estructuras más propias de una orquesta profesional que de un grupo musical actual.<br /><br />Grupos de Black Metal Comunista y Anarquista:<br /><span style="font-weight: bold;"><br /></span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=BCHjbcgmugc">Slaughter 2017</a><a href="http://www.youtube.com/watch?v=Awz4XE7S49E&feature=related"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><br /></span></span></a><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=Awz4XE7S49E&feature=related">Jarost Marksa</a><br /><br />Grupos de Power Metal para demostrar mis argumentos<br /><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=L5CnQIaHW5k">Rhapsody</a><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=cSlUwrtJIXE"><br />Celesty</a>Diccushttp://www.blogger.com/profile/12060074138940361837noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-48186985246431867202011-06-14T22:11:00.004+02:002011-06-14T22:32:34.681+02:00ANTROPOLOXÍA EVOLUCIONISTA FRENTE PARTICULARISMO HISTÓRICO DE FRANZ BOAS.<div>Como indica o titulo este apartado vai facer referencia a unha confrontación de ideas de dúas correntes antropoloxicas a antropoloxía evolucionista e o particularismo histórico,pero de que tratan estas dúas correntes ? En xeral as dúas son antropoloxicas aplicadas a evolución das culturas humanas. A primeira en aparecer cronoloxicamente sería a antropoloxía evolucionista e máis tarde o particularismo histórico que criticaría a anterior e rechazaría as súas ideas.</div><div>Agora vou a explicar un pouco de cada unha por separado:</div><div><br /></div><div><b>ANTROPOLOXÍA EVOLUCIONISTA</b></div><div><br /></div><div>Surge a mediados do século XIX como un intento de explicar as diferenzas entre as diversas culturas do mundo. Para os primeiros evolucionistas da época as culturas empezaban nunha sociedade primitiva e acababan en sociedades máis civilizadas.Tamén nesta época fanse moitos estudos de sociedades africanas e pacificas ademáis de sociedades de tempos pasados ,que reforzaron o traballo desta nova disciplina.</div><div>Tres elementos clave para o evolucionismo serían : o metodo comparativo, os chamados survivals e o difusionismo.</div><div>-O uso do método comparativo fai aparecer a idea de que as culturas máis simples son as predecesoras as máis complexas.Foi moi usado por os antropólogos cando viron que no ambito biolóxico explicouse a evolución de especies simples a complexas. Pero ainda así sufriu varias criticas sobretodo na elaboración incorrecta das mostras a analizar.</div><div><br /></div><div>-Os survivals é o nome que se lle puso os aspectos das culturas que se crearon en épocas pasadas e perduran na actualidade,grazas a isto puidose estudar como foron as culturas ao longo da sua evolución e por que eses aspectos ainda perduran. Sen embargo os survivals foron moi criticados polos funcionalistas.</div><div><br /></div><div>-O difisionismo ,en resumen, aclaranos que os rasgos antropoloxicos obtidos por unha cultura difunden pola sua periferia e vanse asentando nos territorios de seu redor. Sen embargo isto non axuda a comprender cal é o a orixe dos ragos antropoloxicos.</div><div><br /></div><div>Entre as diferentes teorias da antropoloxía evolucionista destaca a teoria de Lewis Henry Morgan a cal asenta a idea principal da antropoloxía evolucinista. A crenza de que as culturas pasan todas por igual por diferentes niveis nos diversos rasgos da cultura, e que actualmente as diferentes culturas foronse asentando nos niveis que teñen agora. Isto implicaría que todas as sociedades teñen unha mesma liña evolutiva que vai dar na sociedade que naquel tempo criase a mellor, a occidental.Por exemplo no ambito da técnica as sociedades pasarían por salvaxismo,barbarie e chegarían a civilización; ou no ambito das relacións sociais e familiares nas que se pasaría polas fases consanguinea,punalúa,sindiásmica e por ultimo a monógama.</div><div><br /></div><div><b>PARTICULARISMO HISTÓRICO DE FRANZ BOAS</b></div><div><br /></div><div>Nace como unha nova forma de entender a evolución das culturas, rexeitando as ideas da antropoloxía evolucionista dando a sua propia tesis de cómo se desarrolla unha sociedade ao longo da historia.Cando falamos de particularismo histórico estamos falando de Franz Boas o seu representante máis coñecido e un dos grandes da antropoloxía a principios do século XX.</div><div>Non é que Boas rexeite as ideas de outras cocepcións da evolución das sociedades de feito alaba o seu traballo pero propon que non debemos cosiderar que as sociedades teñen unha linea evolutiva común por onde todas pasan e vanse asentando en diferentes niveis, senon que debemos pensar que cada sociedade ten unha linea evolutiva propia por onde evolucionan ata convertirse no que son agora.Este é unha das máis importantes ideas do particularismo histórico.</div><div>Boas tamén fai unha crítica ao método comparativo e o tacha de insuficiente para o estudo da evolución das sociedades e dictamina unha via de estudo máis centrada na historia da sociedade e que sea soamente valida para a sociedade estudada.</div><div>Un dos maiores logros de Boas foi o rexeitamento do etnocentrismo, e decir,rexeita a crenza de que a sua sociedade é a mellor e fai o seu traballo dende un punto de vista máis obxetivo.</div><div><br /></div><div><b>COMO SE CONTRADICEN AS DÚAS</b></div><div><br /></div><div>Vendo a pequena reseña feita de cada unha podese ver que hai un punto no que se contradicen totalmente.Para ser exactos o punto no que se trata a forma da evolución das sociedades , a antropoloxía evolucionista di que todas as sociedades seguen unha linea de evolución e que cada sociedade baise asentando nun dos niveis existentes,mentres que o particularismo histórico di que cada sociedade segue a sua linea evolutiva ata consalidarse na sociedade final que existe no presente.Quizais este simple debuxo poida explicar o dito:</div><div><br /></div><img src="http://4.bp.blogspot.com/-XP0L7OssnZA/TffCxLRusvI/AAAAAAAAABk/AKtp8sd7vHI/s400/descarga" style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 144px; height: 101px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618173210264515314" /><div> </div><div>Para empezar hai que dicir que cada forma xeometrica representa a un tipo de sociedade, por exemplo o cadrado representaría unha sociedade primitiva , o triángulo a unha bárbara e o círculo a unha civilizada.Agora ben a zona da esquerda , a que esta no fondo gris , representaría a antropoloxía evolucionista e nos quere dicir que so existe unha linea evolutiva que pasa por todos os tipos de sociedade ata chegar á civilizada,tamen interpretase que as sociedades poden quedarse nos niveis inferiores.Despois a zona da dereita ,a que esta no fondo de cor branca,vese varias lineas de evolución que desembocan nos diferentes tipos de sociedade sen ter que pasar po os outros tipos,interpretase que cada sociedade ten o seu modo de evolucionar para chegar ao que son independentemente do avanzadas que estean, esto representaría ao particularismo histórico.</div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-3284986778631514872011-06-14T09:28:00.024+02:002011-06-18T13:07:22.298+02:00Culturas do mundo(Traballo fin de curso)Unha cultura é un conxunto de todas formas, os modelos e os patróns, explícitos ou implícitos, a través dos cales unha sociedade se manifesta. Inclúe costumes, prácticas, códigos, normas e reglas da maneira de ser, vestimenta, relixión, rituais, normas de comportamento e sistemas de crenzas.<br />As orixes do término atópanse nunha metáfora entre a práctica dalgunha actividade ( por exemplo, o clutivo d a terra, que é a agricultura) co cultivo do espírito humano, das facultades intelectuais do individuo. Nesta acepción aínda se conserva na linguaxe cotiá, cando se identifica cultura con erudición. Unha persoa culta é aquela que posee grandes coñecementos nas máis variadas rexións do coñecemento.<br /><span style="font-weight: bold;"><span ><span style="font-style: italic;"><br /><span >Cultura e civilización</span></span></span></span><span ><span ><span ><br /><br />É no contexto do iluminarismo cando xorde outra das clásicas oposicións nas que se involucra á cultura, esta vez, como sinónimo de civilización. Esta palabra aparece por primeira vez na lingua francesa no século XVIII, e con ela se significaba a refinación das costumes. Civilización é un término relacionado coa idea de progreso. Según isto, a civilización é un estado da Humanidade na cal a ignorancia foi abatida e as costumes relacións sociais se atopan na súa máxima expresión. A civilización non é un proceso terminal, é constante, e implica o perfeccionamento progresivo das leis, as formas de goberno, o coñecemento. Como a cultura, tamén é un proceso universal que inclúe a todos os pobos, incluso a os máis atrasados na liña da evolución social. Dende logo, os parámetros cos que se medía se unha sociedade era máis civilizada ou máis salvaxe eran os da súa propia sociedade. Nos albores do século XIX, ambos términos, cultura e civilización eran empleados casi de modo indistinto, sobre todo en francés e inglés ( Thompson, 2002: 186).<br />Johann Gottfried Herder: Según él a cultura podía entenderse como a realización do xenio nacional.<br /><br /><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;"><span >Cultura Exipcia<br /><br /></span></span></span></span></span></span><span ><span ><span ><span ><span ><span >O val do Nilo constitúe unha arteria vital de vida no noroeste do continente africano, rodeado a oriente e occidente por terreos desérticos nos que a posibilidade de supervivencia e desarrollo eran casi inexistentes na Antigüedade. Esta característica condicionou a vida dos antiguos exipcios, cuxa contidianeidade mantiña o ritmo que lle imprimía a crecida anual do río. Ao longo do IV milenio, Exipto sufriu unha serie de transformacións que impulsaron o desarrollo de comunidades que vivían xunto ao nilo. O proceso foi máis precoz no norte a<img src="http://4.bp.blogspot.com/-U1NUj2KSG2k/TfyFUsGzXLI/AAAAAAAAABU/AU86q8BjukE/s320/Las-Piramides-de-Egipto.jpg" style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5619513025535106226" />vanzando logo cara o sur.<br /><br />No século XVII, Exipto sufriu unha profunda crise políica, complicada esta vez pola actuación de poboacións extranxeiras.<br /><br />Dende o siglo VI a.C, Exipto convertiuse nunha provincia de sucesivos estados. No ano 31 a.C Exipto convertiuse nunha provincia romana.</span></span></span></span></span></span><div><span><span><span><span><span><span><span>A historia do Exipto Antiguo devidese en 3 imperios con intervalos de dominación extranxeira e guerras internas. O Imperio Antiguo caracterizouse polo crecemento das Artes e a construccion das pirámides. </span></span></span></span></span></span></span></div><div><span><span><span><span><span><span><span>Durante o Imperio Medio, tras unha etapa de decadencia, Exipto conoceu un período de esplendor na sua economía, literatura e artes. No Novo Imperio, o país alcanzou a sua idade dourada conquistando aos pobos veciño</span></span></span></span></span></span></span></div><div><span><span><span><span><span><span><span>s e expandindo o seu territorio baixo a dirección dos faraóns da XVIII dinastía.<br /><span class="Apple-style-span" ><b><i><br /></i></b></span></span></span></span></span></span></span></span></div><div><span><span><span><span><span><span><span><span class="Apple-style-span" ><b><i>Antigua Grecia</i></b></span></span></span><span style="font-size: small; "><span><span ><br /><br />O <span >termo antigua grecia refírese ao período da historia de grecia que abarca dende a edade oescura de grecia ca 1100 a.c e a invasión dórica, ata o ano 146 a.c e a conquista romana de grecia e a batalla do corinto. Considerase xeralmente como a cultura seminal que serviu de base á civilización occidental. A cultura grega tivo unha poderosa influencia sobre o imperio romano, o cal a difundiu a través de moitos dos seus territorios de Europa. A civilización dos antigos gregos foi enormemente influínte para a lingua, a política, os sistemas educativos, a filosofía, a ciencia e as artes, dando orixe á corrente renacentista dos séculos XV e XVI en Europa Occidental e resurxindo tamén durante os movementos neoc</span></span></span></span></span></span></span></span></span></div><div><span><span><span><span><span><span style="font-size: small; "><span><span ><span >lásicos dos séculos XVIII e XIX en Europa e Ámerica. A civilización grega foi basicamente marítima, comercial e expansiva. Unha realidade histórica no accidentado relieve, dificultaban a actividade agrícola e as comunicacións internas, e pola súa dilatada lonxitude de costas, favorecendo a súa expansión hacia ultramar. Un fenómeno sobre o que tamén incidarían tamén de forma sustancial a presión demógrafica orixinada polas sucesivas oleadas de pobos( entre eles aqueos, jonios e dorios) ao longo do III y II milenios a.C.<br /><br />Tralas civilizacións minoica e micénica, nos séculos escuros(entre o XVIII e o XII a.c) a fragmentación existente na Hélade constituirá o marco no que se desarrollarán núcleos políticos organizados en cidades, as poléis.<br /></span></span></span></span></span></span><br /><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; ">Relixión: A mitoloxía grega componse de historias contadas polos</span></span></span></span></div><div><span><span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; "><br /></span></span></span></span></div><img src="http://4.bp.blogspot.com/-Vb9YeTCgNh0/TfyF2x6yp4I/AAAAAAAAABc/woNz-aaKKDs/s320/cultura-grega-6.jpg" style="float:right; margin:0 0 10px 10px;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5619513611210893186" /><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; ">gregos antiguos sobre deuses e heroes, a natureza do mundo</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium; ">, as orixes e a importancia das súas prácticas relixiosas. Os mayores deuses gregos eran os 12 olímpicos:</span><div><div><div><div>* <span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Zeus</span><span class="Apple-style-span" > - o deus do ceo e o trono; o de maior rango e o máis poderoso, rexedor do monte Olimpo</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hera</span><span class="Apple-style-span" > - a consorte</span></div><div><span class="Apple-style-span" > de </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Zeus</span><span class="Apple-style-span" >, raíña dos deuses, a deusa do matrimonio, a fidelidade</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Poseidón</span><span class="Apple-style-span" > - xunto con </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hades</span><span class="Apple-style-span" > o controlador dos mares, dos océanos e dos terremotos</span><br /><span class="Apple-style-span" > * Ares - o deus da guerra, a crueldade e do asasinato</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hermes</span><span class="Apple-style-span" > - o deus mensaxeiro, tamén da orientación, os viaxeiros, os pastores, os ladróns, o consolo e as reunións</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hefesto</span><span class="Apple-style-span" > - o deus do lume, a fragua, o traballo manual, os artesáns e as armas</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Afrodita</span><span class="Apple-style-span" > - a deusa do amor</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Atenea</span><span class="Apple-style-span" > - a deusa da sabedoría, a educación e a guerra; a protectora dos heroes</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Apolo</span><span class="Apple-style-span" > - o deus da danza, as artes, a música, a arcada, a prudencia e a beleza masculina</span><br /><span class="Apple-style-span" > * Artemisa - a deusa da caza, os animais, a castidade e as amazonas</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Deméter</span><span class="Apple-style-span" > - a deusa da terra, as flores e as plantas, a comida e a agricultura</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hestia</span><span class="Apple-style-span" > - a deusa da calor de fogar e a familia</span><br /><br /><span class="Apple-style-span" >Outras deidades importantes incluían:</span><br /><span class="Apple-style-span" >* </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hebe</span><span class="Apple-style-span" > - a deusa da xuventude e a axudante dos deuses</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Helios</span><span class="Apple-style-span" > - o deus do sol</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Selene</span><span class="Apple-style-span" > - a deusa da lúa</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hades</span><span class="Apple-style-span" > - o deus do </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">inframundo</span><span class="Apple-style-span" > e dos mortos sobre os que o raíña</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Dioniso</span><span class="Apple-style-span" > - o deus máis novo do panteón, e o deus do viño, a natureza en estado salvaxe e a sexualidade aberta</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Perséfone</span><span class="Apple-style-span" > - a deusa do </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">inframundo</span><br /><span class="Apple-style-span" > * </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Heracles</span><span class="Apple-style-span" > - un heroe e un semideus de fortaleza extraordinaria</span><br /><span class="Apple-style-span" > * Caos - a deusa do informe e o impreciso</span><br /><br /><span class="Apple-style-span" >Os pais de </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Zeus</span><span class="Apple-style-span" > eran </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Crono</span><span class="Apple-style-span" > e </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Rea</span><span class="Apple-style-span" > que tamén eran os pais de </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Poseidón</span><span class="Apple-style-span" >, </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hades</span><span class="Apple-style-span" >, </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hera</span><span class="Apple-style-span" >, </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Hestia</span><span class="Apple-style-span" > e </span><span class="unknown" style="font-family: verdana, sans-serif; font-size: small; ">Deméter</span><span class="Apple-style-span" >.</span><br />A cultura de Grecia evolucionou durante miles de anos, cos seus inicios nas civilizacións minoicas e micénicas continuando coa notablilísima Grecia clásica, o nacemento da época helenísitca e por medio da influencia do Im</div><div>perio Romano e o seu sucesor, o bizantino, na Grecia oriental. O imperio Otomano tamén tivo unha influencia considerable na cultura grega, pero é a guerra da independencia grega a que revitaliza Grecia e propicia o nacemento dunha identidade individual dentro da súa polifacética cultura ao longo da historia.<div><br /><span ><span style="font-style: italic;"><span style="font-weight: bold;">Imperio Romano</span></span><span ><br /></span></span><span ><span ><span ><br /><br />A Cultura Romana foi o resultado dun importante intercambio entre civilizacións diferentes: a cultura grega e as culturas desarroll</span></span></span></div><div><span ><span ><span >adas en Oriente ( Mesopotamia e Exipto sobre todo) contribuiron a foram a cultura e arte dos romanos. Un dos vehículos que mías contribuiu a universalización da cultura romana, que pronto foi a de todo o imperio, a do uso do latín como lengua común.</span></span></span></div><div><span ><span ><span >O calendario</span></span></span></div><div><span ><span ><span >:</span></span></span></div><div><span ><span ><span > O calendario romano fixaba a duracion dos meses en 29 </span></span></span></div><img src="http://2.bp.blogspot.com/-cz9GnHgRQnQ/TfyGIHkzAZI/AAAAAAAAABk/nLfid9oJU30/s320/Coli.jpg" style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 210px;" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5619513909081997714" /><div><span ><span ><span >días, 12 horas e 44 minutos.</span></span></span></div><div><span ><span ><span >Ciencia:</span></span></span></div><div><span ><span ><span >A ciencia non co</span></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small; ">noceu un desarrollo importante en roma no campo da teoría ou da investigación pura, limitandose os autor</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small; ">es rom</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small; ">anos a recopilar coñecementos anteriores.</span></div><div><span class="Apple-style-span" >Costumbres: En Roma tiña lugar unha vida social e comercial. A súa pr</span></div><div><span class="Apple-style-span" >osperidade económica e o feito de ser a capital política conxugáronse para que a súa planta urbana se enchese de belas estatuas, imponentes edificios e arcos e columnas conmemorativas dos triunfos militares.</span></div><div><span class="Apple-style-span" >A relixión: Os romanos eran politeístas. Os romanos veneraban a os númenes ou espíritos da natureza, a os manes ou espíritos dos antepasados, a os lares ou espíritos do fogar e a os penates ou espíritos da vida.</span></div><div><span class="Apple-style-span" ><br /></span></div><div><span class="Apple-style-span" ><b><i>Culturas actuais</i></b></span></div><div><span ><span ><span ><br /></span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" >Podemos considerar que existen tantas culturas como comarcas, islas ou sociedades. Se utilizamos un símil e partimos da idea de que hai algún instante moi largo no que o homo sapiens sapiens falou e houbo un primer linguaxe..., na actualidade hay 6912 aproximadamente ainda que cada certo tempo unha se esfuma porque non hay tradición escrita e os seus falantes morren.</span></div><div><span ><span ><span ><br /></span></span></span></div><div></div></div></div></div></div>Borobowerhttp://www.blogger.com/profile/09646578330148812557noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-10526704106567870012011-05-31T09:54:00.018+02:002011-06-10T10:06:35.413+02:00Estruturalismo (traballo fin de curso)<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://historiadoreshistericos.files.wordpress.com/2008/11/claude_levi-strauss1.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 238px; height: 222px;" src="http://historiadoreshistericos.files.wordpress.com/2008/11/claude_levi-strauss1.jpg" alt="" border="0" /></a>O<span style="font-weight: bold;"> estruturalismo</span> é unha corrente antropolóxica, rama da antropoloxía social, cuxo máximo ideólogo é <span style="font-weight: bold;">Claude Lévi-Strauss</span>. Defende que os fenómenos sociais se baséan en operacións lóxicas fundamentadas en estruturas, a través das cales se produce o significado dentro dunha cultura. Así, o seu obxectivo é o de estudar estas <span style="font-weight: bold;">estruturas</span>. Por iso, a lingüística, os mitos e o parentesco son obxectos de estudo desta corrente.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">LÉVI-STRAUSS </span><br /><br />O seu iniciador, Claude Lévi-Strauss (1908-2009), foi un etnólogo e antropólogo belga do cal podemos dicir fundou a escola estruturalista. Tras estudar Dereito na Sorbona, París, estuda Filosofía e exerce a docencia nun instituto de secundaria en Brasil, sen embargo non realiza a súa tesina ata 1948 tras participar na II Guerra Mundial, a cal trataba sobre as estruturas de parentesco e un estudo sobre a sociedade Nambikwara. Nas década de 1950 traballa en distintas institucións antropolóxicas. En 1955 publica<span style="font-style: italic;"> Tristes trópicos</span>, unha das súas obras maestra a cal<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.javierdelgado.net/img/libros/levy01p.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 142px; height: 231px;" src="http://www.javierdelgado.net/img/libros/levy01p.jpg" alt="" border="0" /></a> o impuls, e en 1962 <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">O pensamento sal</span><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">vaxe</span>, que xunto a <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">Mitolóxicas</span> (1964-1971), forman as súas obras cumbre.<br /><span style="font-weight: bold;">ESTRUTURALISMO E LINGUAXE</span><br /><br />O estruturalismo, como xa dixemos antes, centra o seu estudo sobre as estruturas do pensamento humano. Así, non se atende á evolución humana, senón á interpretación do material existente, clasificándolo en estruturas. Nun primeiro momento (<span style="font-weight: bold;">estruturalismo inxenuo</span>), entendíanse as estruturas lingüísticas como equivalentes ás estruturas sociais mentres que nun segundo período (<span style="font-weight: bold;">metaestruturalismo</span>), que comeza tras a publicación de <span style="font-style: italic;">O pensamento salvaxe</span>, enténdense como estruturas materiais as cales se reflicten na nosa linguaxe. Así, o estruturalismo rematou por acercarse máis ao campo da filosofía.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">ESTRUTURALISMO E MITOLOXÍA</span><br /><br />O estruturalismo sostén que baixo a aparente narración fantástica ocúltase un <span style="font-weight: bold;">motivo</span> que se repite diacrónicamente. Por exemplo, na nosa tradición está presente o mito de Adán e Eva, que di que a muller é a portadora do pecado orixinal. Así, esta podería ser unha explicación da discriminación de xénero na nosa sociedade. Segundo o estruturalismo, esta análise debe de se realizar baixo 1)recoñecemento de utilidade dos datos históricos dispoñibles 2)a investigación sistemática dos temas míticos e o seu lugar na cultura, o pensamento e a ideoloxía 3) confrontación entre mito e ritual.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.quieremebien.es/wp-content/uploads/2010/02/puzzle.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 233px; height: 293px;" src="http://www.quieremebien.es/wp-content/uploads/2010/02/puzzle.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><br /><span style="font-weight: bold;">ESTRUTURALISMO E PARENTESCO</span><br /><br />A<span style="font-style: italic;"> teoría da alianza</span>, desenvolvida polos pensadores estruturalistas establece que o<span style="font-weight: bold;"> matrimonio</span> é a base da sociedade. Establece que a partir deste se van creando as estruturas sociais, sempre dende o principio común da prohibición ou<span style="font-weight: bold;"> tabú do incesto</span>, porque permite que se dea a exogamia. Despois, en cada sociedade hai unhas regras de linealidade e distintas combinacións entre os átomos de parentesco. Lévi-Strauss diferenciou entre tres tipos de sistemas de parentesco: a) os simples, nos cales a cultura define cales son os elementos incestuosos e prescriben a categoría das persoas coas que poden casar b)os complexos, nos cales a selección da parella é libre para cada persoa (como ocorre en Occidente) c) os semicomplexos, onde o sistema prohibe só certos enlaces<br /><br /><span style="font-weight: bold;">ESTRUTURALISMO FILOSÓFICO</span><br /><br />Cabe dicir que o orixe desta corrente de pensamento tivo a súa orixe tras a aparición do existencialismo de Sartre e o xiro deste cara a posicións marxistas. Comezou por Lévi-Strauss e continuaron Louis Althusser e Michelt Foucault, a pesar de que estes negaron pertencer a dita forma de pensamento.LuisThttp://www.blogger.com/profile/07044168583939812343noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-83407947557276091792011-05-31T09:38:00.009+02:002011-06-16T23:20:18.431+02:00Naturaleza humana<p style="margin-bottom: 0.5cm;" align="LEFT"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;">Para empezar nombraremos a dos investigadores antropológicos llamados bronistaw Malinowski y Margaret Mead que nos mostraron que no existe ninguna norma moral que sea universal.<br /><br />Brinistaw Malinowski es un refundador de la antropología social que baso su experiencia en el trabajo de campo y en la consideración funcional de la cultura. Propuso analizar instituciones sociales en términos de satisfacción colectiva de necesidades individuales por dicho motivo se opuso a la aplicación de ciertos planteamientos evolucionistas de las sociedades humanas. Su objetivo fue el funcionalismo que considera que todas las partes de un grupo social humano están relacionadas y que cada uno cumple una función dentro del grupo. Cambien aporto observaciones sobre la importancia del trabajo de campo.<br /><br />Margaret Mead, antropóloga cultural, intentó representar en su libro más conocido la cortesía, la modestia, las buenas maneras, la conformidad universal que en realidad no son universales y mostrarnos la crisis adolescente y las tensiones sociales que se producen en todas y cada una de las culturas, ella fue la primera antropóloga que dio la idea de que no existe una naturaleza humana universal ya que los humanos somos totalmente moldeables socialmente y culturalmente. En su primer trabajo de campo en Samoa se centro en el estudio de la adolescencia y dio otra idea de que el crecimiento de las personas esta enlazado cn las necesidades de cada cultura.<br /><br />Ambos antropólogos llegan al confirmar la moldeabilidad de la naturaleza humana que tenemos en común todos los humanos. Ya que es cierto que cada cultura nos moldea para crear formas de vida diferentes y contrarios entre sí a la que llamamos la adaptación de sus capacidades físicas y intelectuales. No somos del todo diferentes ya que compartimos un patrimonio común heredado que es la base de nuestra organización anatómica, morfológica y cerebral ( ya que tenemos las mismas estructuras y la misma capacidad innata para la organización de estructuras lingüísticas que nos permiten crear diferentes lenguas).<br />Parra buscar la dignidad universal del ser humano tenemos que buscarla en nuestras capacidades que nos distinguen como especie ( lenguaje, bipedismo,....) también puede reconocerse a partir de nuestra estructura cerebral. En ella observamos que somos el único animal capaz de matar a sus semejantes esto se le puede llamar deformación cultural es decir que la cultura nos enseña a matar por eso decimos que "el hombre es un lobo para el hombre"<br /><br />El objetivo básico de la antropología es la reflesion sobre la naturaleza humana desde muchas perspectivas ( biológica, cultural, social, filosófica, primatologica y etnografica)<br />Y todos llegan a la misma conclusión que la naturaleza humana es la capacidad de preguntarse sobre si mismo y sobre todo lo que le rodea como la naturaleza, la tecnología, el paisaje, y autoconocerse y comprenderse.<br /><br />Se comparan entre las culturas algunas posibles características universales pero aun no se han encontrado ni siquiera en el cerebro humano aunque tengas algunas de las características como la racionalidad, la empata y la libertad que son universales pero estas no se pueden explicar por medios físicos.<br /><br />Aparece un movimiento que considera que no existe la naturaleza el EXISTENCIALISMO.</span></span></p> <p align="LEFT"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;">Existencialismo es el nombre que se usa para designar a una corriente filosófica o de pensamiento de corte ir racionalista que tuvo su origen en el siglo XIX y se prolongó más o menos hasta la segunda mitad del XX. No se trata de una escuela homogénea ni sistematizada, y sus seguidores se caracterizan principalmente por su reacción contra la filosofía tradicional. Estos filósofos se centraron en el análisis de la condición de la existencia humana, la <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Libertad">libertad</a> y la <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Responsabilidad">responsabilidad</a> individual, las emociones, así como el <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Significado">significado</a> de la <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Vida">vida</a>.</span></span></p> <p align="LEFT"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;">Uno de sus postulados fundamentales es que "</span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;"><span style="text-decoration: none;">la <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Existencia">existencia</a> precede su <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Esencia">esencia</a>" (<a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Jean-Paul_Sartre">Sartre</a>),</span></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;"> es decir, que no hay una naturaleza humana que determine a los individuos, sino que son sus actos los que determinan quiénes son, así como el significado de sus vidas. El existencialismo defiende que el individuo es libre y totalmente responsable de sus actos. Esto incita en el ser humano la creación de una <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/%C3%89tica">ética</a> de la responsabilidad individual, apartada de cualquier <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Sistema_de_creencias">sistema de creencias</a> externo a él. En líneas generales el existencialismo busca una ética que supere a las moralinas y prejuicios; en esto al observador neófito puede resultarle contradictorio ya que la ética que busca el existencialismo es una ética universal, válida para todos los seres humanos, que muchas veces no coincide con los postulados de las diversas morales particulares de cada una de las culturas preexistentes.</span></span></p> <p align="LEFT"><span style="font-size:130%;"><a name="cite_ref-0"></a></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;">El existencialismo tiene sus antecedentes en el siglo XIX en el pensamiento de <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/S%C3%B8ren_Kierkegaard">Søren Kierkegaard</a> y <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Friedrich_Nietzsche">Friedrich Nietzsche</a>. También, aunque menos directamente, en el pesimismo de <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Arthur_Schopenhauer">Arthur Schopenhauer</a> (a quien Nietzsche tuvo como uno de sus primeros maestros), así como en las novelas de <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Fi%C3%B3dor_Dostoyevski">Fiódor Dostoyevski</a>. En el siglo XX, entre los filósofos más representativos del existencialismo se encuentran <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Martin_Heidegger">Martin Heidegger</a>, <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Karl_Jaspers">Karl Jaspers</a>, <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Jean-Paul_Sartre">Jean-Paul Sartre</a>, <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Miguel_de_Unamuno">Miguel de Unamuno</a>, <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Simone_de_Beauvoir">Simone de Beauvoir</a> y <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Albert_Camus">Albert Camus</a>.<a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Existencialismo#cite_note-0">[1]</a></span></span></p> <p align="LEFT"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;">Sin embargo el existencialismo recién toma nombre en el siglo XX y particularmente tras las terriblemente traumáticas experiencias que vivió la humanidad durante la <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Primera_Guerra_Mundial">Primera Guerra Mundial</a> y la <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Segunda_Guerra_Mundial">Segunda Guerra Mundial</a>, durante estos dos conflictos (que podrían ser calificados por una parte casos extremos de la estupidez que puede tener la humanidad y por la otra -concordando con <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Hannah_Arendt">Hannah Arendt</a>- las formas en los que la violencia interhumana llega a su apogeo con una <a href="http://es.wikipedia.org/w/index.php?title=Banalizaci%C3%B3n&action=edit&redlink=1">banalización</a> del mal) surgieron los pensadores que en el <a href="http://es.wikipedia.org/wiki/A_posteriori">a posteriori</a> se preguntaron explícitamente ¿qué sentido tiene la vida? ¿para o por qué existe </span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;"><u>el ser</u></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;">? ¿existe la libertad total?.</span></span></p> <p align="LEFT"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;">Corresponde decir preliminarmente que el genuino existencialismo fue (como otras expresiones legítimas de la cultura y del pensamiento) aprovechado por el mercado de su época y existió entre fines de los 1950 y de los 1960 una <u>moda</u>"existencialista" o, mejor dicho existencialismo.</span></span></p> <p style="margin-bottom: 0cm;" align="LEFT"><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-family:Times New Roman,serif;">Http://es.wikipedia.org/wiki/Existencialismo<br /><br />Esta idea del existencialismo es opuesta a la hipótesis dualista que sostiene teorías religiosas y las biológicas ya que no hay una naturaleza espiritual o física que determine nuestro ser y cada persona es algo indeterminado y que se conforma por sus acciones. Pero todos tenemos una condición humana que tiene unos limites comunes como:<br />- Es un ser arrebolado en el mundo, que no debe su existencia a nadie.<br />- Es un ser mortal que reconoce su mortalidad.<br />- Es un ser que vive en medio de los demas y se limita por ellos.<br />- Es un ser que actua, decide y elige.</span></span></p>Sra. Rodriguezhttp://www.blogger.com/profile/08404552618924098271noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-38948734827949692132011-05-24T18:14:00.013+02:002011-06-10T17:52:45.874+02:00As correntes antropolóxicas do século XX (Traballo de fin de curso)<b>A) DINAMISMO ANTROPOLÓXICO</b><div></div><div><br /></div><div> O dinamismo é un contrario do estruturalismo e o funcionalismo, que son visións estáticas da sociedade e din que se algo é necesario ou básico para o funcionamento da mesma, este algo debe ser estable ou a sociedade non existiría. A crítica do dinamismo contra isto é que o cambio é evidente, e non telo en conta supón unha análise limitada da realidade. A partir dos anos 50 comézase a analizar o cambio, o dinamismo da sociedade.</div><div><br /></div><div> Este dinamismo da sociedade é un fenómeno interno, e un elemento fundamental para a súa cohesión. <b>Max Gluckman</b> (Principal representante do dinamismo xunto con <b>Leach</b>) desenrolou o significado de conflicto neste contexto para explicar as tensións sociais. Mentres tanto, <b>Edmund Leach </b>desenrolou a de ciclos para describir os desenrolos periódicos e cambiantes da sociedade.</div><div><br /></div><div><b>B) NEOEVOLUCIONISMO</b><br /><br />A diferenza do evolucionismo, que tomaba como principio o desenrolo progresivo en sentido unilineal, o neoevolucionismo tenta explicar o desenrolo da cultura en función da enerxía dispoñible, considerando a evolución có aumento progresivo das técnicas para a súa obtención.<br /><br />O neoevolucionismo céntrase nas causas do progreso das sociedades. <span style="font-weight: bold;">Leslie White</span> e <span style="font-weight: bold;">Julian Steward</span>, pioneiros do neoevolucionismo, resumen a definición de cultura así: a cultura é o produto das relacións históricas entre un grupo humano e o seu medioambiente. </div><div><b><br /></b> Tanto White como Steward din que a cultura é só un dos ámbitos da vida social:<br /><br />- Para White a cultura non é un fenómeno que se explica nos seus propios términos como propuxeran os culturalistas. O aproveitamento enerxético é o motor das transformacións culturais. Entón a cultura está determinada pola forma en que o grupo humano aproveita o seu entorno. O desenrolo da cultura dun grupo é proporcional á cantidade de enerxía que a tecnoloxía dispoñible permite aproveitar. A tecnoloxía determina as relacións sociais e a división do traballo como forma de organización. A súa vez, a estructura social e a división do traballo refléxanse no sistema de creencias do grupo. Unha modificación na tecnoloxía e a cantidade de enerxía aproveitada supón un cambio en todo o conxunto.<br /><br />- Steward retomaba de Kroeber a concepción da cultura como un feito que está por enriba e fora da natureza. Nembargantes Steward sostiña que había un diálogo entre ambos dominios. Opinaba que a cultura é un fenómeno ou capacidade do ser humano que lle permite adaptarse o seu medio biolóxico. Steward planteaba o proceso de evolución multilineal da cultura (Isto é que non todas as culturas pasaban dun estado salvaxe a barbarie e de ahí a cultura) e que este proceso baseábase no desenrolo de tipos culturais derivados das adaptacións culturais o medio físico dunha sociedade. Steward introduce nas ciencias sociais o término de ecoloxía , sinalando con el: o análise das relacións existentes entre todos os organismos que comparten un mesmo nicho ecolóxico.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">C) ECOLOXÍA CULTURAL<span style="font-weight: bold;"><br /><span style="font-weight: bold;"><br /></span></span></span>A ecoloxía cultural é definida por <span style="font-weight: bold;">Julian H. Steward </span>como unaha serie de principios, metodoloxías e conceptos que se aplican en diferentes condición espaciais e temporais ó estudo do home, a súa sociedade e a súa cultura. A maneira de exemplo pódese mencionar cómo as sociedades usan o seu acervo cultural para adaptarse socioculturalmente a condicións ambientais con características particulares.<span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"> </span><span style="font-weight: bold;"></span></span></span></span><span><span><span>A adaptación sociocultural é o resultado dunha serie de axustes progresivos, que poden ser ou non evolutivos, pero que explican os mecanismos de natureza social e cultural que as sociedades humanas crean ou recrean para usar, maneixar ou explotar o seu ambiente.<br /><br />Steward, no seu libro <span style="font-style: italic;">Theory of culture change</span></span></span></span><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"> </span></span></span><span><span><span>explica que a ecoloxía cultural ten por obxecto o estudo dos procesos a través dos cales unha sociedade adáptase socioculturalmente ó seu ambiente. Ademáis explica cómo unha sociedade e as súas diversas institucións para ser estudiadas e comprendidas deben ser analizadas como adaptacións socioculturais</span></span></span><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"> </span></span></span><span><span><span>a ambientes específicos. </span></span></span><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><span style="font-weight: bold;"><br /><br /><span style="font-weight: bold;"></span></span></span></span><span><span><span>A ecoloxía cultural estuda as relacións do home co seu ambiente físico a través de niveis de integración que van do local ó rexional, ó nacional ou ó internacional. Afirma que os patróns de comportamento culturais permiten a adaptación do home ó ambiente mediante unha serie de interacción dinámicas. A adaptación sociocultural realízase mediante axustes que non son filoxenéticos e polo tanto varían de acordo cos sucesos que afectan a vida das comunidades. Esta teoría pon especial atención nas reaccións e respostas emitidas polos seres humanos a través do que coñecemos como cultura, a cal permítenos comprender e explicar os procesos de cambio social e as adaptacións. Este razonamento teórico permite tamén entender cómo os grupos humanos poden percibir os efectos ocasionados polos riesgos no ambiente.<br /><br /><br />A ecoloxía cultural é unha ferramenta metodolóxica para investigar e pódese analizar dende o punto de vista dos cambios con respecto á adaptación do home </span></span></span><span><span><span>e o seu ambiente. O concepto básico é o de adaptación sociocultural ó ambiente, considerando sempre á cultura como un elemento decisivo que permite ás sociedades saber cómo actuar ante ciertas circunstancias y manifestaciones de los componentes del ambiente para ajustarse a ellos.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">D) MATERIALISMO CULTURAL<br /><br /><span style="font-weight: bold;"></span></span>O Materialismo Cultural é un paradigma antropolóxico baseado, pero non limitado, polo pensamento Materialista Marxista. O termo Materialismo Cultural, usado por primera vez por <span style="font-weight: bold;">Marvin Harris</span> no seu libro <span style="font-style: italic;">The Rise of Anthropological Theory </span>(1968), derívase de dous palabras: "Cultura" (Estrutura social, linguaxe, leis, relixión, política, arte, ciencia, supersticiones, etc.) e "Materialismo" (A materia en lugar do intelecto ou da espiritualidad, é fundamental para a realidade). Harris desenrolou o Materialismo cultural con ideas prestadas de doctrinas antropolóxicas existentes, especialmente do Materialismo Marxista.<br /><br />Materialismo Cultural: Infraestrutura, Estrutura e Superestrutura:<br />O Materialismo Cultural amplía e retén os Tres Niveis Marxistas do modelo cultural:</span></span></span><span><span><span> Infraestrutura, Estrutura e Superestrutura</span></span></span>.<br /><br />- Infraestrutura: población, necesidades biolóxicas básicas e recursos (Traballo, equipo, tecnoloxía, etc.).<b><br /></b></div><div><br /></div><div>- Estrutura: patrón de organización (Goberno, educación, patrón de producción, etc.).</div><div><br /></div><div>-Superestrutura: institucións sociais (Leis, relixión, política, arte, ciencia, supersticións, valores, emoción, tradicións, etc.).</div><div><br /></div><div>Materialismo Dialéctico Marxista (Conceptos e ideas son o resultado da condición material) e Materialismo Histórico Marxista (Membros influíntes da sociedade dominan a condición material, mentres que as institucións sociais da sociedade están baseadas na condición material) difiere do Materialismo Cultural en varios aspectos claves. O Materialismo Cultural mantén que a Infraestrutura ten influencia sobre a Estrutura, mentres que a Estrutura exerce pouca influencia sobre a Infraestrutura. O Materialismo Marxista, por a súa parte, sostén que a Infraestrutura ea Estrutura influéncianse mutuamente. Otra diferencia entre o Materialismo Cultural e o Marxista é a Teoría de Clases. O Materialismo Marxista cree que o cambio social soamente é beneficioso para a Burguesía, mentres que o Materialismo Cultural cree que o cambio social tamén é beneficioso para o Proletariado.<br /></div><div><br />O Materialismo Cultural busca explicar a organización cultural, a ideoloxía e o simbolismo dentro dun marco materialista. Os materialistas culturais creen que a sociedade desenrólase mediante o método de ensayo e erro. Se algo non é beneficioso para a habilidade da sociedade de producir e/ou reproducir, ou fai que a produción e/ou reprodución excedan dos límites aceptables, desaparecerá dun todo da sociedade. O Materialismo Cultural ignora a Émica (A opinión da sociedade) en favor da Ética (Observación dos fenómenos a través de métodos científicos).</div><div> </div>Diccushttp://www.blogger.com/profile/12060074138940361837noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-61436738692628292522011-05-24T09:57:00.024+02:002011-06-14T22:54:27.032+02:00Mitos, mitologia y religión<span style="font-weight: bold;font-family:georgia;" >RELGIÓN Y RITOS </span><br /><span style="font-family:georgia;">Actualmente muchos acontecimientos se explican gracias a la ciencia, pero antiguamente se explicaban mediante mitos, algunas sociedades fueron influenciadas con otras como los romanos por los griegos, pe</span><span style="font-family:georgia;">ro otras comun</span><span style="font-family:georgia;">idades alejadas entre si, poseen mitos muy similares sobre la explicacion por ejemplo el origen del mundo o el paso de una generacion a otra de di</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" style="font-family: georgia;" href="http://4.bp.blogspot.com/-TFx4IATw_Wo/Td4KAGcbXfI/AAAAAAAAAAs/6uIkUbIiqSQ/s1600/images.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 200px; height: 218px;" src="http://4.bp.blogspot.com/-TFx4IATw_Wo/Td4KAGcbXfI/AAAAAAAAAAs/6uIkUbIiqSQ/s320/images.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5610933182596341234" border="0" /></a><span style="font-family:georgia;">oses, las ideas de estas comunidades y sus creencias aparecen expuestas bajo la forma de mitos, estos</span><br /><span style="font-family:georgia;">se refieren a eventos "extrahumanos" que no pueden ser explicados </span><span style="font-family:georgia;">por la experiencia del hombre, los griegos usaron el termino mito para referirse a hechos </span><span style="font-family:georgia;">ocurridos en otro tiempo, (dioses y seres sobrenaturales) estos representan un papel magico-religioso importante determinan su vida social sus leyes y su moral.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Una religion es un sistema de creencias y practicas que unen una misma comunidad moral,un sisetma de simbolos que nos permite crear vínculos entre nosotros, compartiendo la concepcion del mundo y un estado emocional comun. .El culto a los d</span><span style="font-family:georgia;">ioses no deja de ser una religion ligada a un ritual con una finalidad.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Las religiones estan presentes en todas las culturas, especialmente son visibles en la arquitectura como las catedrales y mesquitas, o tambien en cuadros, manifestaciones musicales o mismo en la literatura encontramos re</span><span style="font-family:georgia;">stos religiosos, a</span><span style="font-family:georgia;">lgunas expresiones acut</span><span style="font-family:georgia;">ales y refranes, mismo nombres de calles; los rituales estan ligados a tradiciones religiosas, fijemonos sino en las bodas o los bautizos.</span><br /><span style="font-family:georgia;">Coran, Biblia, Upanisads...</span><br /><span style="font-family:georgia;">El ser humano utiliza la religión para encontrarle sentido a la existencia, los creyentes de cada religión afirman encontrar solunciones a las necesidades humanas.</span>Como ejemplo, la leyenda de la creacion de Roma, es referida por varias leyendas, las cuales fueron unificadas principalmente por la Eneida de Virgilio reuniendo en una historia coherente distintas versiones de algunos ritos de iniciación de aquel tiempo. Existen varias versiones sobre la leyenda pero la principal es la de<br /><br />Romulo y Remo: Marte tuvo dos hijos. Una vez nacidos los hijos,Amulio mandó a un siervo a matar a los recién nacidos gemelos. Pero el siervo los puso en una balsa que dejó en el Tíber para que fuesen arrastrados. Los gemelos fueron transportados por el río y arribaron a las orillas de un lugar. Aquí fueron salvados por una loba ,Luperca ,que los amamantó. Cerca, en una vivienda muy pobre, vivía un viejo pastor llamado Fáustulo. El pastor encontró a dos bebés, los llevó a su casa, y los adoptó. Cuando se hicieron adultos, los hermanos fueron informados de su historia.<br /><span style="text-decoration: underline;"><br /></span>Romulo y Remo se propusieron edificar una nueva ciudad en el mismo lugar en el que fueron encontrados por la loba. Decidieron que uno construiría el pueblo mientras que el otro ayudaría. Así que empezaron a preguntarle a los dioses, para informarse quién iría a dirigirla. <div class="thumb tright"> </div>Rómulo se fue a la cima del monte Palatino; Remo a la cima del Aventino. Róm<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" style="font-family: georgia;" href="http://3.bp.blogspot.com/-QaIMCt6F2C8/Td4KrWh9vJI/AAAAAAAAAA8/7UXTKyqEOzM/s1600/images.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 246px; height: 205px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-QaIMCt6F2C8/Td4KrWh9vJI/AAAAAAAAAA8/7UXTKyqEOzM/s320/images.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5610933925648907410" border="0" /></a>ulo se convenció de que él había sido seleccionado por los dioses ya que recibió el augurio que fueron un circulo de aves sobre el, así que tiró su lanza en el monte para encontrar el lugar; cuando estaba en la tierra, la lanza (la cual era de madera) inmediatamente se convirtió en el Corniolus, el árbol sagrado de Roma. Para la fundación siguieron los ritos tradicionales de su época para fundar ciudades. Con la ayuda de una vaca y un toro blanco, usó un arado para trazar la cerca de la ciudad. Remo saltó sobre el surco, violando la muralla, lo cual era una especie de sacrilegio que fue la primera pena capital de el homo sacer (que era el castigo por pasar), pues la muralla se trazaba desde el primer momento para ser inviolable. Y de acuerdo con la tradición, Rómulo lo mató a espada, para que los dioses no permitieran que en el futuro la muralla fuese violada de nuevo.<br />Rómulo fue el primer rey romano, y reinó hasta que desapareció durante una tormenta, llevado por su padre Marte.<img src="file:///C:/DOCUME%7E1/lago/CONFIG%7E1/Temp/moz-screenshot-1.png" alt="" /><img src="file:///C:/DOCUME%7E1/lago/CONFIG%7E1/Temp/moz-screenshot.png" alt="" /><br /><br /><br /><span style="font-family:georgia;">EL antropolo Malinowaki</span> es considerado(defensor del trabajo de campo) el fundador del funcionalismo , el objetivo del funcionalismo y su base fundamental es considerar que todas las partes sociales de un grupo humano están relacionadas entre sí y <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/-BQFpPGsUu34/TffILFR9GjI/AAAAAAAAABI/f9DYaxiIDUM/s1600/280px-Bronis%25C5%2582aw_Malinowski_among_Trobriand_tribe_3.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 280px; height: 174px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-BQFpPGsUu34/TffILFR9GjI/AAAAAAAAABI/f9DYaxiIDUM/s320/280px-Bronis%25C5%2582aw_Malinowski_among_Trobriand_tribe_3.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618179152889584178" border="0" /></a>cumplen una función dentro de un sistema.,<span style="font-family:georgia;"> afirma que la muerte es el origen de toda religion, los mitos son narraciones fundamentales, en tanto que responden a las preguntas básicas de la existencia humana: razón para existir, razón de lo que lo rodea.El ser humano es consciente de que va a morir y para superar esa incertidumbre elabora respuestas, estas son los mitos que se util</span><span style="font-family:georgia;">izan para explicar los ritos, y para controlar los s</span><span style="font-family:georgia;">entimientos como la angustia y el miedo.El ser humano pretende controlarlo y saberlo todo y para responder a las cuestiones que no encuentra r</span><span style="font-family:georgia;">ecurre a los mitos sobre la creación,ritos de paso, acciones magicas para conseguir cosas...o contestar preguntas.</span><br /><br /><span style="font-family:georgia;">Las respuestas religiosas al contrario que las filosoficas o cientificas se dirigen al ambito sentimental, lo que provoca que sus manifestaciones sean dificiles y variadas </span><span style="font-family:georgia;">apesar de ser siempre las mismas preguntas, algunas dieron lugar a las distintas religiones </span><span style="font-family:georgia;">qe existen, religiones qe ayudaron, pero tambien discriminaron, por ultimo es innegable </span><span style="font-family:georgia;">que la religion forma parte de la cultura de cualquier sociedad.</span><br /><br /><span style="font-family:georgia;"><br /><span style="font-weight: bold;">MITOS</span></span><br /><br /><span style="font-family:georgia;"><br />Los mitos son relatos que intentan dar una respuesta a las principales preguntas del ser humano, intenta lograr que seamos capaces de asimilar emocionalmente los aspectos de la vida que nos producen miedo estres o angustia. El mito es y ha sido siempre la defensa espontánea del espíritu humano ante un mundo ininteligible y hostil.</span><br /><span style="font-family:georgia;">La mitologia aparece en gran parte en la mayoria de las religiones, y a su vez la mitologia esta relacionada en gran parte con al menos una religión.</span><br /><span style="font-family:georgia;">en la mitologia griega el conjunto de mitos y leyendas sobre sus antiguos dioses y heroes explicaban la n aturaleza del mundo y los origenes y significado de sus propios cultos y rituales,los mitos griegos intentan explicar los orígenes del mundo y detallan las vi</span><span style="font-family:georgia;">das y aventuras de una amplia variedad de dioses, héroes y otras criaturas mitológicas. Estos relatos fueron originalmente difundidos en una tradicion poética-oral; los mitos se conocen principalmente gracias a la literatura griega. Los mitos tambien servian como recursos didacticos y la educacion de los valores, por ejem</span><span style="font-family:georgia;">plo, dificultades, la leyenda del minotauro, inseguridad la leyenda de Orfeo y Eurícide, de la necedad el mito de Casandra y vanidad, el mito de Eco y Narciso.</span><br /><br /><p style="font-family: georgia;" align="JUSTIFY">Los dioses del panteón griego adoptaban figuras humanas y personificaban las fuerzas del Universo; al igual que los hombres, los dioses helenos eran impredecibles, por eso unas veces tenían un estricto sentido de la justicia y otras eran crueles y vengativos; su favor se alcanzaba por medio de los sacrificios y de piedad, pero estos procedimientos no eran siempre efectivos puesto que los dioses eran muy volubles. </p><p style="font-family: georgia;" align="JUSTIFY">La mitología griega es absolutamente compleja, llena de dioses, monstruos, guerras y dioses entrometidos. Algunos estudiosos afirman que llegó a haber hasta 30.000 divinidades en total. </p><p style="font-family: georgia;" align="JUSTIFY">Esta mitología comparte una estrecha similitud con la mitología romana, en cu<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/-h1uRp-1r5Vk/TffJkGK0SFI/AAAAAAAAABQ/jyQ_THcUC_I/s1600/images.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 234px; height: 215px;" src="http://2.bp.blogspot.com/-h1uRp-1r5Vk/TffJkGK0SFI/AAAAAAAAABQ/jyQ_THcUC_I/s320/images.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618180682136438866" border="0" /></a>anto a los nombres de varios dioses y personajes de importancia. También se relacionan en cuanto a la parte mitológica de la religión; creencias, tradiciones y todo lo ligado o referente a Mitología.</p><p style="font-family: georgia;" align="JUSTIFY">La mitología griega, en su periodo más importante, se desarrolló en el siglo VIII a. C. Tiene varios rasgos distintivos, como por ejemplo, los dioses se parecen exteriormente a los seres humanos y revelan, al igual que ellos, sentimientos. Los griegos creían que los dioses habían elegido el monte Olimpo, en una región de Grecia llamada Tesalia, como su residencia. En el Olimpo, los dioses formaban una sociedad organizada en términos de autoridad y poderes, se movían con total libertad y formaban tres grupos que controlaban sendos poderes: el cielo o firmamento, el mar y la tierra. Fueron tres las colecciones clásicas de mitos: La Teogonía de Hesíodo y la Iliada y la Odisea de Homero. La teogonía es una especie de sistematización de las confusas situaciones anteriores, en ella el mito es el tema dominante. Nos llevaría a afirmar que en el mito se encuentra el origen de las religiones, sin embargo debe considerarse que los "espíritus" de los bosques, de la luz, de las aguas, no son divinidades, sino solamente presencias capaces de actuar en dominios sobre los que el hombre no tiene ningún poder. El mito griego está en estrecha relación con la religión, pero no llega a confundirse con ella.</p><span style="font-family:georgia;">Según Hesíodo, al comienzo no hay nada más que espacio, nada orgánico, nada qu</span><span style="font-family:georgia;">e pueda ser descrito. Luego, después de ese vacío, se dibuja la primera de las realidades, que limita y comienza a darle un sentido: la Tierra, Gea (Tellus) la base segura de todo lo que en el mundo ya se encontraba dividido, pues bajo la Tierra seguía existiendo un espacio vacío donde todo era Caos (Chaos). Ese Caos engendra el Erebo, el vasto espacio subyacente, en que más tarde tendrán su lugar los infiernos. En el vacío ubicado por encima de la Tierra, instala esta a su primogénito, Urano (el Cielo), que emana de ella. Al m</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/-8pkYFSyhhbo/TffKIxzUoRI/AAAAAAAAABY/kEsbqw7eKUM/s1600/394px-Zeus_Otricoli_Pio-Clementino_Inv257.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 210px; height: 320px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-8pkYFSyhhbo/TffKIxzUoRI/AAAAAAAAABY/kEsbqw7eKUM/s320/394px-Zeus_Otricoli_Pio-Clementino_Inv257.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5618181312324346130" border="0" /></a><span style="font-family:georgia;">ismo tiempo que se da esta división orgánica del universo, tiene lugar el nacimiento de Eros (Cupido), el Amor, que es aquí el principio abstracto del Deseo, y no todavía el pequeño dios maligno, perverso y alado. En los orígenes mismos de la creación del universo, era imprescindible crear el Amor, este </span><span style="font-family:georgia;">es el motor universal; es quien provoca las uniones del principio cósmico, los engendramientos que ni la imaginación concibe. Erebo, hijo de Caos, tuvo un hermano llamado Noche. Sin embargo Gea, después de haber engendrado a Urano, dio a luz a las Montañas y las Ninfas (Driada o Nereida), que en ese momento son genios de las Montañas. A Gea también corresponde la maternidad de Pontos (el Mar, principio masculino, la Ola poderosa). La diosa Noche engendra dos hijos: Éter y Día. El primero es la clara y pura luz que se adivina en las más altas regiones de la atmósfera; la luz de los dioses. Por su parte el Día, ilumina a los mortales, y alterna con su madre la Noche.</span><br /><span style="font-family:georgia;">(http://www.guiascostarica.com/mitos/grecia.htm)</span><br /><span style="font-family:georgia;"><br />Segun Lévi-Strauss la estructura de los mitos es similar en todas las culturas, afirma que forman unidades en oposición; es decir, bien y mal, hombre y mujer vida y muerte, de esta manera el mito ayuda a la cultura a capatar esos valores y encontrarles sentido.</span><br /><span style="font-family:georgia;"><br />Segun este antropologo los mitos tienen estos componentes:</span><br /><br /><span style="font-family:georgia;">-<span style="font-style: italic;">Su </span></span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >contenido</span><span style="font-family:georgia;"> : refiriendose siempre a las cuestiones que afectan al ser humano</span><br /><span style="font-family:georgia;">-<span style="font-style: italic;">Su función</span></span><span style="font-family:georgia;"> : proporcionar valores y dar sentido a la vida humana, sus protagonistas proporcionan el ejemplo necesario para superar una situación. Los mitos tienen el poder de configurar la vida de los humanos y no se presentan como verdad.</span><br /><span style="font-family:georgia;">-<span style="font-style: italic;">Su context</span>o</span><span style="font-family:georgia;">: normalmente en el ambito del ritual</span><br /><span style="font-family:georgia;">-<span style="font-style: italic;">Su estructura</span> </span><span style="font-family:georgia;">: determinada por pares de oposiociones entre el material y espiritual y el bien y el mal.</span><br /><span style="font-family:georgia;">-<span style="font-style: italic;">Su forma</span></span><span style="font-family:georgia;"> : que puede ser multiple, (narrado en relato o danza pelicula o icona) normalmente en sociedades agrarias se presentaban através de un ritual o representacion teatral, y en las sociedades con escrituras en forma de un relato escrito y con un ritual importante.</span>NoNoshttp://www.blogger.com/profile/07256361078803505683noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-67471985254542337452011-05-19T09:40:00.003+02:002011-05-19T09:49:51.808+02:00Respecto á entrada anterior sobre contracultura<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://furiousfanboys.com/wp-content/uploads/2011/04/anons1.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 301px; height: 200px;" src="http://furiousfanboys.com/wp-content/uploads/2011/04/anons1.jpg" alt="" border="0" /></a><br />No último apartado do meu artigo, titulado ''<a href="http://xenesememes.blogspot.com/2011/03/tribo-urbana-e-contracultura-dende-unha.html"><span style="font-style: italic;">Tribo urbana e contracultura dende unha perspectiva antropolóxica</span></a>'' falaba dunha nova mocidade comprometida e cuxa forma de vida é a contracultura. Naqueles días, podíase albiscar a presenza deste novo sector da poboación, que poderíamos dicir que son os ''ni-nis'' compometidos. Hoxe, o compromiso social é unha realidade e podemos velo nas nosas rúas, xa que son os promotores das protestas da ''primavera europea'' en España, baixo o nome de ''Democracia real xa'', ''Xuventude sen futuro'' ou ''Movemento 15-M'', surxidos das redes sociais, especialmente do hashtag de Twitter ''#spanishrevolution'' ou ''#nonosvamos''.<br /><br />É previsible, a tenor das condicións obxectivas, un novo cambio social?LuisThttp://www.blogger.com/profile/07044168583939812343noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-15401476581571844592011-05-10T09:43:00.005+02:002011-05-11T12:13:36.998+02:00Folk MetalMucha gente piensa que todos los grupos de heavy metal suenan igual, pero eso falso. El Heavy Metal es uno de los géneros musicales más amplios y variados. Para empezar, esta música surge del blues, la música clásica y el rock. En esta entrada voy a hablar del Folk Metal.<br /><br />El Folk Metal surge en los 90. Como su nombre indica, es un subgénero del metal influenciado por la música folk. Sin embargo, la música folk es muy amplia, porque todos los pueblos (O casi todos) tienen su propia música popular. Sin embargo, aunque en el folk metla se pueden encontrar grupos que usan música de todas partes del mundo, las vertientes principales son la de la música celta y la vikinga.<br /><br />Dentro del folk metal hay muchos tipos de bandas difíciles de clasificar, aunque indudablemente tienen una importante influencia folk. Hay bandas que han derivado y acabado siendo una mezcla entre el Folk Metal y el Power Metal (Un subgénero del metal caracterizado por el uso de voces limpias y con vocalistas tenores o sopranos, y por su ritmo veloz). Al mezclarse totalmente los temas y características musicales de ambos subgéneros, son difíciles de clasificar. Como ejemplo de estos grupos tenemos a Saurom, un grupos español que mezcla folk metal y power metal, en lo que llaman ellos Jugglar Metal.<br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=zIQ4SPuFEVk">Saurom - El monte de las ánimas</a><br /><br />Luego tenemos el Viking Metal. Este subgénero está muy influenciado por la cultura nórdica, más belicosa que la celta, por lo que hay muchas letras épicas cobre mitos, leyendas y batallas. En este subgénero se prescinde un poco más de los instrumentos típicos, pero se usan bastante más los teclados. Por culpa de Hitler y su interés por la cultura nórdica, a menudo se relaciona al Viking Metal con el nazismo, pero esto son calumnias. Muchos grupos han tenido que declarar en público su oposición al nazismo por culpa de esto. Algunos ejemplo de grupos de Viking metal podrían ser Týr (Los miembros proceden de varios países del norte) o Turisas (Finlandeses).<br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=0I1geB7U5VI">Týr</a><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=oFW6IE0yWGs">Turisas</a><br /><br />El Celtic Metal es una corriente menos belicosa y con menos letras épicas. Hablan más a menudo sobre fiestas, tradiciones, costumbres de los pueblos, etc. todo centrado en la cultura celta. Buenos ejemplos de este subgénero serían Waylander (Irlandeses del Norte), Eluveitie (Suizos) o Celtic Legacy (Irlandeses).<br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=hpPMmhmmMdk">Waylander</a><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=iijKLHCQw5o">Eluveitie</a><br /><br />Luego están el Pagan Metal y algunos otros grupso a los que se les considera simplemente Folk Metal. El Pagan Metal es similar en cuanto sonoridad al viking Metal con un tendencia al Black Metal. Un ejemplo de Pagan Metal sería Equilibrium (Alemanes), y de las bandas clasificadas simplemente como "Folk Metal" pondría como ejemplo Korpiklaani.<br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=Yom8nNqmxvQ">Equilibrium</a>Diccushttp://www.blogger.com/profile/12060074138940361837noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-27487967773741088562011-05-10T09:42:00.003+02:002011-05-10T10:10:39.349+02:00Antropología musicalO concepto de música hai tempo que cambiou dende os seus inicios. Agora é unha arte e profesión, que da cabida a todo tipo de expresión instrumental, é dicir, que coñece e comprende tanto ao "heavy metal", coma "punk" ou "reggea". Poderíase dicir que a música hoxe en día é a transmisión de sentimentos, pensamentos ou emocións mediante uns instrumentos, tanto naturais ( por exemplo, a voz humana ) ou artificiais ( creados polo home ).<br /><br />No seu orixe, non atopamos mostras claras que evidencien un "nacemento" musical, senón que ocorreu coma se fose un espertar musical, que veu ligado ao desenvolvemento da lingua. Ao principio experimentouse coa voz e os seus diferentes tonos e sons, acompañandoa con golpes de zonas do propio corpo ou con rocas ou palos sobre outras superficies, creando unha percusión, non obstante, sen melodía. Según evolucionou a lingua, a música, seguiu o seu camiño dunha maneira directamente proporcional.<br /><br />Moito máis adiante, na Antiga Grecia, por exemplo, críase que a música era un regalo divino, traido polo deus Hermes, que portaba unha arpa ( non as grandes e actuais que coñecemos agora, claro está ). Noutras sociedades como a China, surxiu por unha orde do emperador, que encomendou aos seus súbditos copiar os sons da natureza.<br /><br />O certo é que case todas senón todas as sociedades que tocaban música, non soamente a tocaban, máis ben a empregaban, é dicir, a maioría de tribus e sociedades primixéneas crían nunha música traída e dada polos deuses, e os individuos a utilizaban para comunicarse con eles, xa sexa agradecéndollo ou solicitándolle cousas, e incluso quizáis intentando contentas coas súas creacións musicais ás propias deidades.<br /><br />E pouco a pouco, debido a uns ou outros ambientes sociais foi crecendo o repertorio de instrumentos e coñecementos musicais ata acadar o que é hoxe en díaAntraversapologíahttp://www.blogger.com/profile/14373171311486446842noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-52472646970310135792011-05-03T09:46:00.004+02:002011-05-03T10:03:11.469+02:00Os batek, unha banda igualitaria<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cb/Malaya_1905.jpg/250px-Malaya_1905.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 250px; height: 178px;" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cb/Malaya_1905.jpg/250px-Malaya_1905.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><div style="text-align: justify;">A banda <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Batek">batek</a> é orixinaria da selva malaia. Posiblemente, trátase do pobo máis igualitario do mundo. Xa que a súa subsitencia básase na caza e na recolección, non teñen apego polas cousas materiais, e, posiblemente esta sexa tamén a explicación materialista do seu repudio á violencia, que consideiran unha ofensa aos deuses. No eido de xénero, ambos teñen roles paritarios, adicándose homes e mulleres á recolección e ao criado dos fillos, podendo tamén as mulleres exercer de líderes (máis estes teñen só o poder de intentar convencer, non son máis que ninguén).<br /><br />Viven en cabanas e tendas e cada campamento está formado por cerca de 10 familias, e non teñen o concepto de propiedade privada, aínda que si respetan certas posesións individuais.<br /><br />No caso de que haxa un conflito, os involucrados deben de resolver o problema en privado, e de non haxar solución, será o resto da sociedade quen tome unha resolución.<br /><br />Kirk e Karen Endicott (<span style="font-style: italic;">The headman was a woman</span> -trad<span style="font-style: italic;">.O xefe era unha muller</span>-) estudaron este pobo, mais a información en internet é máis ben escasa, tendo que traducir a información do inglés.<br /><br />Dende un punto de vista emancipatorio, e aplicable á nosa sociedade, é interesante coñecer estas tribos que manteñen un modo de vida pacífico e igualitario. Outras bandas, coma os inuit, os kung-san, os semai, os mehinacu.... teñen tamén formas de vida parecidos. Sería un gran logro da nosa sociedade occidental a síntese do progreso tecnolóxico coa igualdade social e de xénero.<br /></div>LuisThttp://www.blogger.com/profile/07044168583939812343noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-11385371486131486442011-04-27T12:05:00.001+02:002011-04-27T12:06:00.474+02:00La primera tumba neandertal mediterránea (Público)<div id="cuerpoNoticia"> <p>Un equipo de investigadores cree haber encontrado en España el primer enterramiento neandertal del Mediterráneo. Se encuentra en la sima de Las Palomas (Murcia) y contiene los cuerpos de un hombre y una mujer adultos y un pequeño de 10 años del que se desconoce el sexo. Los tres vivieron hace 50.000 años, lo que dificulta de manera extraordinaria interpretar la escena y su significado.</p><p>Las pruebas a favor del enterramiento no son pocas. Los tres esqueletos conservan aún huesos articulados, lo que indica que no estuvieron expuestos mucho tiempo. "Las hienas y las panteras que vivían en la zona no removieron los cadáveres porque estaban cubiertos por piedras, tal vez puestas de forma intencionada", comenta Michael Walker, profesor de antropología de la Universidad de Murcia y autor principal de un completo estudio sobre los neandertales de Las Palomas, donde lleva excavando desde que en 1991 un espeleólogo halló la primera mandíbula humana. Los tres cadáveres tienen un techo común de piedra que podría estar puesto adrede por otros congéneres. "Es un talud de bloques de piedra cementada que <span style="font-weight: bold;">podrían deberse a una caída, aunque no es lo más verosímil"</span>, según Walker, que publicará los detalles de la excavación en <em>QuaternaryInternational</em>. </p><p>Otros dos rasgos apoyan su tesis. La mujer, de la que se conserva el 85% del esqueleto, tiene las manos junto a la cabeza en una postura poco natural que recuerda a la de otros enterramientos neandertales. Además, dos garras de pantera articuladas han sido halladas al lado de los cuerpos. Al contrario que otros huesos del yacimiento, estos están sin quemar. <span style="font-weight: bold;">"Quizás un neandertal las cortó y se las quedó"</span>, apunta el estudio. La otra opción es que los tres cadáveres acabasen en esa disposición por accidente, tal vez tras resbalar y caer por una pendiente durante una tormenta, como reconoce el propio trabajo. "Hay un 70% de probabilidades de que todo esto sea intencionado", asegura Walker. </p><p>"Es un descubrimiento muy interesante", opina Antonio Rosas, experto en neandertales del CSIC, que sin embargo duda de que la incógnita pueda disiparse. "Es un trabajo muy <span style="font-weight: bold;">prometedor, pero hay más preguntas que respuestas"</span>, opina Yolanda Fernández-Jalvo, paleo-bióloga del CSIC. En su opinión, es necesario "estudiar mejor los fósiles, sudistribución y relación con los sedimentos". </p> </div>LuisThttp://www.blogger.com/profile/07044168583939812343noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-69921097907544362672011-04-27T11:29:00.006+02:002011-04-27T11:55:40.283+02:00El imperio Maya<span style="font-weight: normal;font-size:100%;" >Las construcciones mayas se crearon de madera (coba y zapote) y piedra (caliza, arenisca, mármol), ya que eran muy resistentes a los ataques de las termitas </span> <p> Realizaron todo tipo de construcciones: palacios rectangulares y alargados, templos, juegos de pelota, calzadas que unían las ciudades principales, fortificaciones, baños de vapor.<br />Se conservan importantes pirámides escalonadas en piedra. En lo alto de éstas se colocaba el templo. Estaban decoradas con pinturas, variados colores, y relieves. Algunos de estos son inscripciones de la escritura jeroglífica maya, que aun no se ha descifrado del todo. Las construcciones más importantes de esta época fueron Copán, Quiriguá, Piedras Negras, Palenque y Tikal.<a name="Cultura: Escritura" href="http://clio.rediris.es/fichas/otras_mayas.htm#Mayas"></a><span style="color: rgb(0, 0, 0);"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/-SjNhpSwaCdY/Tbfnouxn1WI/AAAAAAAAAHs/diy8a5wNUzw/s1600/images6oiui.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 271px; height: 186px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-SjNhpSwaCdY/Tbfnouxn1WI/AAAAAAAAAHs/diy8a5wNUzw/s320/images6oiui.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5600199348595447138" border="0" /></a></span></p> <p><a name="Cultura: Escritura" href="http://clio.rediris.es/fichas/otras_mayas.htm#Mayas"></a>Los mayas desarrollaron el sistema de escritura más completo de todos los pueblos indígenas americanos. Con él escribieron todo tipo de textos: de medicina, de botánica, de historia, de matemáticas, de astronomía...<br />Se conservan, además de las inscripciones, algunos códices: </p><ul><li>El Códice de París: posiblemente del siglo XIII. Contiene profecías y adivinaci<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/-Nc0AcCk4uxY/Tbfn7e2Zo1I/AAAAAAAAAH8/dYHLlGra5-k/s1600/images.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 199px; height: 200px;" src="http://4.bp.blogspot.com/-Nc0AcCk4uxY/Tbfn7e2Zo1I/AAAAAAAAAH8/dYHLlGra5-k/s200/images.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5600199670738035538" border="0" /></a>ones.</li><li>El Códice de Madrid: Contiene horóscopos y almanaques.<a name="Cultura: Ciencias: Calendario. Astronomía" href="http://clio.rediris.es/fichas/otras_mayas.htm#Mayas"><br /></a></li></ul> <p>Desarrollaron un calendario muy preciso, con un año de 365 días. El año solar tenía 18 meses de 20 días cada uno y otro más de sólo cinco días. <a name="Cultura: Ciencias: Matemáticas" href="http://clio.rediris.es/fichas/otras_mayas.htm#Mayas"></a></p> <p>Utilizaban un sistema de numeración vigesimal posicional. También tenían un signo para representar el cero, y así poder realizar operaciones matemáticas complejas. <img src="http://clio.rediris.es/images/numeracion_maya.jpg" alt="Numeración Maya" class="derecha" width="292" height="151" /><a name="Sociedad" href="http://clio.rediris.es/fichas/otras_mayas.htm#Mayas"><br /></a></p> <p>Las clases sociales altas eran los sacerdotes y los nobles, que residían en la ciudad. Los campesinos vivían en las zonas rurales cercanas a la ciudad.La base de la economía era la agricultura y frecuentemente se talaba la selva para realizar nuevos cultivos.<br />Existía la esclavitud. Se supone que esos esclavos serían la mano de obra para la con<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/-AR6J7mATHJM/TbfndD49y4I/AAAAAAAAAHk/7jlW6tb-VCE/s1600/imagesr47u%25C3%25A7.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 267px; height: 189px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-AR6J7mATHJM/TbfndD49y4I/AAAAAAAAAHk/7jlW6tb-VCE/s320/imagesr47u%25C3%25A7.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5600199148104960898" border="0" /></a>strucción de las pirámides, ayudados por los campesinos. <a name="Vida cotidiana" href="http://clio.rediris.es/fichas/otras_mayas.htm#Mayas"><br /></a></p> <p>El principal espectáculo de los mayas era un juego de pelota, parecido al fúlbol Los jugadores eran los prisioneros de guerra y se decapitaba a los que perdían. Era un ceremonial religioso que representaba el paso de los astros y el sol , que es fuente de vida.<a name="Cultura: Creencias y pensamiento" href="http://clio.rediris.es/fichas/otras_mayas.htm#Mayas"><br /></a></p> <p>Los mayas creían que antes de existir nuestro mundo habían existido otros, pero que estos habían sido destruidos por diferentes catástrofes.El universo tenía tres partes: el cielo, la tierra el inframundo.<br /></p><p><br /></p><p>Noelia Lago y Tania Rodríguez<br /></p>Sra. Rodriguezhttp://www.blogger.com/profile/08404552618924098271noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-43859413394567326032011-04-14T09:57:00.004+02:002011-04-27T11:35:57.736+02:00Sahelanthropus tchadensis<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/-mBkQpHF_pl4/TaaqudUfZOI/AAAAAAAAAAo/9vHdvP3pGtU/s1600/756px-Touma%25C3%25AF.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 320px; height: 254px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-mBkQpHF_pl4/TaaqudUfZOI/AAAAAAAAAAo/9vHdvP3pGtU/s320/756px-Touma%25C3%25AF.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5595347302175696098" border="0" /></a><br />O Sahelanthropus tchadensis é unha especie de homínido antiguo cuxos fósiles foron descubertos no deserto de Djurab. O único epécimen apodado Toumaï, datouse de 6 a 7 millóns de anos de antiguidade deuse a conocer en Yamena capital do Chad.<br />O se hábitat eran zonas pantanosas, o seu cranio, pequeno, de rostro breve e dentes miúdos. O seu volume encéfalico é de 350 cm3. Podería ser o antecesor directo do Ardiphitercus Ramidus.<br />Michael Brunet, o descubridor de Toumaï, opina que pertence a unha rama moi proxima ao dos chimpancés, pero na liña hacia os humanos, outros como Yves pensan que é dunha liña hacia ós chimpancés. Actualmente só se poseen seis fósiles: un cráneo, dous fragmentos de mándibula inferior e tres dentes.<br /><br />Foi bautizado coloquialmente Touma, palabra que en idioma Kanuri significa "esperanza de vivir", así son chamados no Sahel os nenos que nacen na estación seca.Borobowerhttp://www.blogger.com/profile/09646578330148812557noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-65378150786754653672011-04-14T09:46:00.004+02:002011-04-14T09:54:45.363+02:00Ritual de los ñatitas.<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/-cJNbrUpK1xI/TaanwG5bNOI/AAAAAAAAAAk/Fe63eQJ_xc4/s1600/images.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 216px; height: 233px;" src="http://4.bp.blogspot.com/-cJNbrUpK1xI/TaanwG5bNOI/AAAAAAAAAAk/Fe63eQJ_xc4/s320/images.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5595344031981450466" border="0" /></a><br />Es un ritual macabro pero también una fiesta: cada 8 de noviembre miles de bolivianos veneran cráneos humanos ("ñatitas"), que el resto del año mantienen en sus hogares para que protejan a sus familias con supuestos poderes y fuerzas ocultas benéficas, según reza la tradición.<br /><br />En el día de las "ñatitas", que se celebra en la región andina de Bolivia una semana después del día de los difuntos, sus dueños llevan, para ser bendecidas en las capillas de los cementerios, las calaveras adornadas con coronas de flores, sombreros o inclusive anteojos o dientes de oro.<br /><br />Las "ñatitas" (llamadas así por el achatamiento del cráneo) pueden ser de familiares de los devotos pero también hay casos que no tienen origen conocido y, según versiones no confirmadas, son robadas de cementerios clandestinos, luego donadas o vendidas.<br /><br />Algunas calaveras pasan a las familias de generación en generación como una especie de herencia.<br />Otra característica es que las calaveras tienen nombre.<br /><br />Hay también familias que no tienen una sola calavera sino muchas<br /><br />Esta veneración de los cráneos humanos se remonta a la época precolombina y nace en la región de Chipaya, donde realizaban este ritual en un contacto directo de los vivos con los difuntos, a quienes sacaban los huesos.<br />En ciudades como La Paz y Oruro las "ñatitas" son trasladadas en urnas o cajas especiales a las capillas de los cementerios donde la Iglesia Católica ha permitido su ingreso a regañadientes, dejando en claro que no es una práctica cristiana.<br /><br />La Iglesia Católica sostiene que esta costumbre, que hace años se practicaba en la clandestinidad, va en contra de la fe cristiana que pide que los restos mortales deben ser respetados en sus tumbas, por lo que ha llamado, inútilmente, a terminar con esta tradición.<br /><br />Luego de la bendición, los cráneos son llevados a los alrededores del camposanto, donde se les ofrece comida, bebida y cigarros, mientras que en otros casos son trasladados a casas o locales en los que se festeja con fiesta hasta el amanecer.<br /><br />En la celebración, los cráneos son colocados en altares donde les prenden velas y los rodean de alimentos y bebidas que luego son repartidos entre los invitados.<br /><br />El resto del año en algunas viviendas, particularmente de los emigrantes aymaras, se puede encontrar el cráneo en un lugar de la sala adornado de flores y velas, al que se le reza todos los días e incluso se le conversa con familiaridad.<br /><br />Los propietarios bautizan a las "ñatitas" con nombres de algunos de sus difuntos y son tomados en cuenta como un integrante más de la familia, a quien se trata con cariño y devoción.<br /><br /><br />Por Tania Rodríguez y Noelia Lago.NoNoshttp://www.blogger.com/profile/07256361078803505683noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-34988009674547474852011-04-13T12:05:00.004+02:002011-04-14T10:10:19.293+02:00El tritono en la musicaEn la Edad Media la Iglesia prohibió la quinta disminuída o tritono, porque supuestamente era el sonido que se producía al invocar a la bestia. Para evitar este tono, al componer se prescindía del sí bemol, pues era un sonido que incitaba a la formación la quinta disminuída (También llamada cuarta aumentada). Según la Iglesia el tritono era empleado con fines demoníacos y se persiguió su uso. Aún así muchos compositores usaron igual este tono por lo engimático de su sonoridad. La gente creía que a través del tritono el diablo se colaba en la música (A esto se le llamaba "Diabolus in musica") y la gente huía espantada al escuchar ese sonido pensando: ¡Viene el Diablo!<br /><br />Durante el tiempo que la Inquisición estuvo en activo era delito usar el tritono, e incluso después fue tabú. Sin embargo, hace unas décadas, Black Sabbath (La primera banda de metal) retomó el tritono como parte esencial de la construcción de los acordes que componen sus canciones. El guitarrista y compositor de la banda, Tony Iommi dijo: "Cuando comencé a escribir el material de Black Sabbath simplemente buscaba algo que sonase bien. Nunca pensé que iba a hacer música demoníaca." Él dice que buscaba algo que sonase oscuro, pero admite que fue influenciado por otras músicas como el jazz, el blues y la música clásica y que nunca buscó invocar al diablo.<br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=gbxfe7DMxVo"><br />Black Sabbath - War Pigs</a><br /><br />Hoy día gran cantidad de bandas de rock y metal usan conscientemente el tritono, por ejemplo el grupo Slayer que le rindió tributo con el álbum "Diabolus in musica", entre otros.<br /><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=PHWzD7C5s60">Slayer - Bitter Pace</a> (Del álbum "Diabolus in musica")<br /><br /><a href="http://www.youtube.com/watch?v=HQdCRy5bbX0">El tritono</a>Diccushttp://www.blogger.com/profile/12060074138940361837noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-9935551835462840732011-04-07T09:50:00.002+02:002011-04-07T10:06:10.350+02:00Antropoloxía cognitiva<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/-SYPqR5Aflz0/TZ1wYDMNvlI/AAAAAAAAAAo/6H46ERashPk/s1600/strauss.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 320px; height: 320px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-SYPqR5Aflz0/TZ1wYDMNvlI/AAAAAAAAAAo/6H46ERashPk/s320/strauss.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5592749870739734098" border="0" /></a><br />A antropoloxía cognitiva é unha subrama dentro da ciencia, que baséase no estudo da relación entre a linguaxe e o pensamento, das sociedades. Esta conexión é moito máis estreita que outras coma a da linguaxe e a cultura, xa que non todo o que dicimos represéntase na realidad, sen embargo, temos que pensar calquera cousa que imos dicir.<br /><br />Ao principio, Benjamin Lee Whorf ( lingüista estadounidense ) é o que comezará o estudo entre a lengua e a cultura, chamándoo Etnosemántica, aínda que no seu traballo engloba o estudo do pensamento e as emocións humanas. Máis adiante aparecerá o termo Antropoloxía Cognitiva, que recolle a observación e posterior redación de información dos comportamenos cognitivos, otorgándolle unha gran relevancia aos modelos psicolóxicos en troques dos lingüisticos.<br /><br />En conclusión, esta ciencia antropolóxica "moderna" é, polo de agora, un campo con pouco estudo as costas, xa que moitos dos investigadores e antropólogos participantes e defensores da existencia desta subrama, eran xeneralistas e non se centraron no cognoscitivo, como, por exemplo, Lévi-Strauss.Antraversapologíahttp://www.blogger.com/profile/14373171311486446842noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-84381384638024325072011-04-07T09:43:00.004+02:002011-04-12T10:10:55.428+02:00Antropoloxía soviética e marxistaA análise marxista, que establece que a ideoloxía dunha sociedade é o reflexo dos seus modos de produción, tamén foi certa nas sociedades pseudocomunista. Así, nesta sociedade, a antropoloxía tamén sufriu unha variación. A partir da Revolución de Outubro de 1917, pero máis fondamente na consolidación do aparato burocrático da man de Stalin, esta ciencia pasaría a xustificar a orde social vixente, ou mellor dito ao que aspiraba: o obxectivo da disciplina sería demostrar a igualdade dos pobos do mundo, a variabilidade do humano, a etnografía dos pobos eslavos e o efecto do socialismo nestes.<br /><br />Así, destacan o etnólogo Pavel Ivanov Kouchner e o pai da escultura forense, Mijail Gerasimov, ambos apoiados polo aparato estatal.<br /><br />Non obstante, podemos falar tamén dunha antropoloxía relacionada co marxismo, a cal resistiu ao silenciamento das teses evolucionistas en pleno fascismo e stalinismo (anos 20, 30 e 40). Así, esta sería herdeira directa das teses de Marx e Engels (baseadas nas de Morgan e Hegel. Poderíamos citar, entre outros, a Leslie White, Gordon Childe, Julian Steward e Karl Wittfogel (<span style="font-style: italic;">Introducción a la teoría etnológica</span>, Ángel Palerm).<br /><br />Posteriormente, o <a href="http://xenesememes.blogspot.com/2011/02/o-materialismo-cultural.html">materialismo cultural</a> (Marvin Harris) adaptaría as teses do materialismo marxista ao estudo da cultura e o comportamento da sociedade.LuisThttp://www.blogger.com/profile/07044168583939812343noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-31151505297388677432011-04-07T09:35:00.003+02:002011-04-07T10:02:47.600+02:00Rituales<span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;">Los ritos son ceremonias que siguen unas normas estrictas, que representan un relato de un mito, para recordarlo y hacerlo presente. Dependiendo de las religiones son representados por diferentes individuos, por ejemplo en la cristiana e islamica es representada por un sacerdote, en cambio, en la esquimal es por una persona cualquiera.</span><br /><br /> <span style="font-family:georgia;">Existen diferentes tipos de ritos, dependiendo de su función:</span><br /> <span style="font-family:georgia;"><br />-</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >purificacion</span><span style="font-family:georgia;">: para lavar la culpabilidad de una persona.</span><br /> <span style="font-family:georgia;">-</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >sangre</span><span style="font-family:georgia;">: ofrecen sacrificios a la divinidad</span><br /><span style="font-family:georgia;">-</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >iniciación</span><span style="font-family:georgia;">: se introduce a una persona en practicas religiosas secretas.</span> <span style="font-family:georgia;"><br />-</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >fenomenos naturale</span><span style="font-family:georgia;">s: utilizados en la cosechas y en el tiempo para evitar desgracias.</span> <span style="font-family:georgia;">-</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >exhorcismo</span><span style="font-family:georgia;">s: aleja los malos espiritus.</span> <span style="font-family:georgia;"><br />-</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >consagración:</span><span style="font-family:georgia;">para dotar de autoridade a las personas o crear lugares sagrados</span> <span style="font-family:georgia;">-</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >conmemoración: </span><span style="font-family:georgia;">redordar acontecimientos claves</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >.<br />-acción de gracias: </span><span style="font-family:georgia;">un beneficio recibido despues de una petición.</span> <span style="font-family:georgia;"><br />-</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >espiación:</span><span style="font-family:georgia;"> qu</span></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;">itar las culpas</span><br /><span style="font-family:georgia;">-</span><span style="font-style: italic;font-family:georgia;" >tránsito: commeoracion del paso de una posición social a otra.</span><br /><br /><span style="font-family:georgia;">Hablemos de los </span><strong style="font-weight: normal; font-family: georgia;">Masai</strong><span style="font-family:georgia;">, una tribu o etnia de África muy conocido en el mundo entero por sus artesanías y por su forma de vida en base a la ganadería. Este pueblo se encuentra ubicado en el </span><strong style="font-family: georgia; font-weight: normal;">Valle del Rift</strong><span style="font-family:georgia;">, a orillas del </span><strong style="font-family: georgia; font-weight: normal;">Lago Natrón</strong><span style="font-weight: bold;font-family:georgia;" > </span><strong face="georgia"></strong></span><span style="font-size:100%;"><strong face="georgia"></strong></span><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;">al este de África. Este pueblo conformado por un grupo de guerreros tienen como costumbre iniciar a sus adolescentes dentro de un ritual, que si lo pasan serán consagrados como personas maduras. Antes de ello el joven pasa por una serie de procesos, por ejemplo su madre le obsequia prendas nuevas, le rapan el cabello y ellos también tienen que afeitarse todo el cuerpo. Luego plantarán un árbol, al lado de su casa, al que llamarán alatin. Este árbol será símbolo a su masculinidad. Después de esta ceremonia, el joven ya pasó a ser adulto. Es así que beberá su primera bebida, compuesta de sangre de ternera mezclada con leche agria, luego de estos todo los que están presentes en el ritual tocarán su cabeza en forma de saludo. Vale la pena mencionar </span></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/-gt8yvcEAyE0/TZ1vM8uAH7I/AAAAAAAAAAc/R9QP94In-UA/s1600/safari2.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 320px; height: 213px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-gt8yvcEAyE0/TZ1vM8uAH7I/AAAAAAAAAAc/R9QP94In-UA/s320/safari2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5592748580512210866" border="0" /></a><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:georgia;">que uno de los rituales de iniciación femeninos de los masai tiene que ver con la mutilación de los genitales de las mujeres, una práctica que resulta tan controversial hoy en día</span></span>.<br /><br />Si nos vamos a las tierra áridas del norte de Kenia<strong style="font-weight: normal;"></strong> encontraremos a una tribu llamada <strong style="font-weight: normal;">Pokot</strong>. Esta etnia pueblan un vasto territorio afectado de amenazas y peligros por los constantes enfrentamientos entre otras tribus, que suelen ser muy feroces y guerreras. La finalidad de estas peleas es poder adueñarse de los ganados de los otros, pues su principal fuente de alimentación o ingreso son dichos animales de pastoreo. Hablemos de sus rituales. Ellos tienen, al igual que muchas otras tribus africanas las costumbre de hacer una especie de <strong style="font-weight: normal;">circuncisión femenina a mujeres menor de 30 años</strong>. Se trata de una práctica tradicional de corte de los genitales. La forma más permanente de hacerlo es la infibulación que consiste en la implicación de la supresión total o parcial de los genitales externos y la sutura de la abertura vaginal, dejando solo una pequeña abertura.<br /><br /><br />Tania Rodríguez<br />Noelia LagoNoNoshttp://www.blogger.com/profile/07256361078803505683noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-44015194698656452332011-04-05T09:44:00.005+02:002011-04-06T11:47:41.745+02:00La idea del progreso en la edad contemporánea<p style="font-family: arial;">A fines del siglo XIX la fe en el progreso alcanzaba sus momentos culminantes en el mundo occidental. Su hegemonía global era incontestada, los avances de la ciencia portentosos y varios decenios de paz entre las grandes potencias auguraban el advenimiento de un “brave new world”, para usar el título del famoso libro de Aldous<a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Aldous_Huxley"></a> Huxley. Las celebraciones del paso al siglo XX fueron apoteósicas en las capitales occidentales y el siglo XIX fue resumido en rúbricas como las siguientes: “el siglo del pueblo”, “el siglo maravilloso”, “el siglo científico”, “un siglo titánico”, “un punto de inversión en la historia del mundo”.<sup id="cite_ref-17" class="reference"><a href="http://es.wikipedia.org/wiki/Progreso#cite_note-17"><span class="corchete-llamada"></span><span class="corchete-llamada"></span></a></sup> El filósofo, sociólogo y biólogo inglés Herbert Spencer (1820-1903) le había dado a las ideas gemelas de progreso y desarrollo su expresión más acabada en obras que tendrían una enorme influencia durante la segunda mitad del siglo XIX.</p> <p style="font-family: arial;">Nadie se hubiese atrevido en esos momentos apoteósicos del desarrollo occidental y de la idea-fuerza de su cultura moderna, la idea de progreso, a augurar que pronto todo se desmoronaría de la forma más espectacular y lamentable que pueda imaginarse. En agosto de 1914 estallaba, sin embargo, la demencial violencia que con dos guerras mundiales y el surgimiento de los totalitarismos fascistas y comunistas azolaría, como nunca antes, la faz de la tierra. Como Gregor Samsa en La Metamorfosis<a href="http://es.wikipedia.org/wiki/La_Metamorfosis" class="mw-redirect" title="La Metamorfosis"></a> de Kafka, el luminoso progreso despertó, de pronto, convertido en una horripilante cucaracha sangrienta. El impacto sobre el pensamiento occidental fue el paso, durante varios decenios, del optimismo ilimitado a un pesimismo profundo, que llegaba incluso a renegar de sus mejores logros. Lo que en todo caso resultaba evidente era la no correspondencia entre desarrollo técnico-material y desarrollo humano, en el sentido de un desarrollo de las virtudes morales y cívicas de los individuos. El progreso parecía generar, tal com<span style="text-decoration: underline;"></span>o Rousseau lo había planteado, seres materialmente ricos y técnicamente poderosos pero moralmente deleznables.</p> <p style="text-align: justify;font-family:arial;">Este brusco cambio de escena mental engarzó y potenció una vertiente de reflexión crítica sobre la modernidad y el progreso que se había manifestado ya hacia finales del siglo XIX en las obras de los padres de la naciente sociología científica en Alemania (Ferdinand Tönies y Max Weber<span style="text-decoration: underline;"></span>) y Francia (Émile Durkheim). Lo que estos pensadores destacaron fue el carácter contradictorio de la modernización con sus procesos centrales de industrialización, urbanización y economía de mercado o capitalista. La “sociedad tradicional”, con sus fuertes lazos económicos, sociales y mentales, estaba dando paso a una multitudinaria sociedad urbana formada por entes que no estaban cohesionados por una historia, identidad, pertenencia, solidaridad y creencia compartidas. Se trata de la “masa solitaria” o “masa de extraños” (la expresión es de Tönnies) y la alienación de unos respecto de otros. Los individuos comparten así espacios sociales sin comunidad, que los aíslan y los convierten en potenciales seguidores de utopías colectivistas que prometen la restauración, por la fuerza, de la comunidad (de raza, de clase, de religión, de nación etc.). En su tesis doctoral de 1887, Ferdinand Tönnies articuló esta problemática en sus célebres categorías opuestas de Gemeinschaft (comunidad) y Gesellschaft (sociedad). La primera forma de asociación, la comunidad, está articulada por una voluntad natural o esencial (“Wesenwille”), espontáneamente anclada en el parentesco y la cercanía, es decir, lazos y solidaridades sociales que no son utilitaristas sino “innatos”. La segunda forma de asociación, la sociedad, está fundada en una voluntad instrumental (“Kürwille”), cuya base no es otra que la utilidad mutua que permite (y de faltar, destruye) el intercambio y la convivencia entre extraños. Se trata de lazos frágiles y variables por definición, que definen los cimientos fácilmente quebradizos de las sociedades modernas.</p> <p style="font-family: arial;">Lo esencial de esta discusión estriba en dos aspectos de gran importancia. Primero, que el “progreso” no es un puro “mejorar” o “progresar”, sino que implica pérdidas, potenciales retrocesos y el surgimiento de problemas difíciles de resolver. Segundo, que el progreso, entendido como modernización, reposa sobre unas bases inestables y que, bajo condiciones adversas, puede dar origen a conductas y desarrollos de alta destructividad. Esta visión del carácter contradictorio del progreso, en que todo avance o solución puede dar origen a retrocesos y nuevos problemas, es profundamente ajena a la idea de progreso tal como aquí la hemos estudiado. Los costos y la sostenibilidad del progreso y el desarrollo son hoy los temas centrales de un mundo globalizado en el cual se están viviendo, con suma intensidad, las tensiones desgarradoras que Europa vivió, hacia fines del siglo XIX y comienzos del XX, con la irrupción de la modernidad a escala de toda la región.</p> <p style="font-family: arial;">Así se pede cerrar este repaso de una idea, la de progreso, y de su hermana gemela, la de desarrollo, que siguen marcando nuestro presente y que, sin duda, marcarán nuestro futuro. Podemos decir que han quedado atrás las creencias ingenuas en utopías venideras donde se resuelven todos los problemas ancestrales de la humanidad o en un mejoramiento de la condición humana que no tiene ningún revés o costo. Sin embargo, la esperanza en la perfectibilidad (no la perfección, que es una cosa completamente diferente) de la vida humana y la voluntad de alcanzarla siguen, más que nunca, inspirándonos como herencia perdurable de la modernidad y de la idea de progreso.</p><p style="font-family: arial;">(Fuente: http://es.wikipedia.org/wiki/Progreso)<br /></p>Diccushttp://www.blogger.com/profile/12060074138940361837noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-27199696944232407552011-04-05T09:37:00.005+02:002011-04-06T12:07:03.921+02:00Ardi el hominido que le quito el trono a Lucy<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/-WM7Bhng7-jY/TZrN41mow7I/AAAAAAAAAAw/YVVvduIBRu0/s1600/ardipithecus-ramidus.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 320px; height: 197px;" src="http://4.bp.blogspot.com/-WM7Bhng7-jY/TZrN41mow7I/AAAAAAAAAAw/YVVvduIBRu0/s320/ardipithecus-ramidus.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5592008263679394738" border="0" /></a><br />Hasta hace poco se creía que Lucy era nuestro antepasado más antiguo sin embargo recientemente se ha descubierto los restos de un hominido unos cientos de miles de años más antiguo que la misma Lucy.Los cientificos lo ha llamado Ardi aunque cientificamente tendría el nombre de ``ardipithecus ramidus´´.<br />Ardi es hominido fósil encontrado en la zona de Etiopía y de el se conserva la mallor parte del craneo,las manos,la pelvis,las piernas y los pies.Los investigadores han calculado que pesaba alrededor de unos cincuenta kilos y que media unos 120 centímetros.<br />Los cientificos ha considerado la importancia de Ardi por ser el gran referente que une a los demas primates con el ser humano ya que este mezcla los rasgos primitivos (de sus antepasados ) con los derivados (de especies mas evolucionadas como serían los humanos).<br />Tras esta investigación se ha podido demostrar el posible camino que pudo haber seguido la humanidad desde aquel antepasado común con los otros primates y las diferents caracteristicas que lo hicieron más especial que los otros.<img src="file:///C:/Users/Usuario/AppData/Local/Temp/moz-screenshot-2.png" alt="" /><img src="file:///C:/Users/Usuario/AppData/Local/Temp/moz-screenshot-1.png" alt="" /><img src="file:///C:/Users/Usuario/AppData/Local/Temp/moz-screenshot.png" alt="" />Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4659189285247377836.post-46259962682791578832011-03-31T09:51:00.010+02:002011-04-06T11:55:05.018+02:00Cambios evolutivos en la alimentacion<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/-cmuIHK_uH_w/TZw4TDDrOyI/AAAAAAAAAHc/MvEeLhxwP-I/s1600/20071207154239-2.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 320px; height: 239px;" src="http://2.bp.blogspot.com/-cmuIHK_uH_w/TZw4TDDrOyI/AAAAAAAAAHc/MvEeLhxwP-I/s320/20071207154239-2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5592406737176705826" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >En un estudio cerebral se encontraron patrones de una actividad cerebral como respuesta a las señales de la saciedad : muestra la relacion entre la sensacion de saciedad y la amigdala, que es el organo que regula las emociones, el apetito y la alimentacion. Y esto explicaría el deseo de comer aunque no tengamos ambre.<br />se intentaron crear terapias de descenso de peso que incluían medicamentos y otras terapias, y através de ellas se comprobó que la amigdalaba se modifcaba a su vez, saciando su apetito.<br /><br />A lo largo de la historia se llevaron a cabo tres grandes cambios en la alimentación.<br /><br />El primero fue motivado por la escaseza de frutas y hojas probocado por el retroceso de la selva haciendo que nuestros antepasados variaran su dieta, incluyendo en su dieta insectos, tuberculos y mismo carne haciendo que variara sus faciones corporales, modificando sus craneos.<br /><br />El segundo cambio fue la incorporacion de carne a la dieta, sin esta modificacion la evolucion del cerebro no tendria lugar; se debe fundamentalmente por la extension de pastos y la</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > selva disminuia. Los mamiferos que alli habitaban se convirtieron en la principal fuente de alimento.<br />La ingesta de carne tambien proboco que se conviertieran en depredadores y tuvieran que aumentar su territorio, esto requirio extrategias colectivas creando sociedades y utensilios.<br /><br />El tercer cambio en la alimentacion fue el descubrimiento de la ganaderia y la agricultura creando asi sociedades menos nomadas y mas permanentes (sedentarias). Sucedio cuando la estepa se conviertio en bosque de nuevo dando asi que las gentes se dieran cuenta de la facilidade de cazar en bosques y creando cultivos para su subsistencia aumentando la poblacion, reduciendo su mortalidad, facilitando los intercambios sexuais, creando vinculos filiais mas pronunciados, construyendo poblados estables dando lugar a la domesticacion de animales creando vinculos filiais mas pronunciados.<br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/-Fn-7Oc3F7fk/TZw3a9tByGI/AAAAAAAAAHM/0pSkiYVuVuE/s1600/images.jpg"><img style="float: right; margin: 0pt 0pt 10px 10px; cursor: pointer; width: 186px; height: 236px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-Fn-7Oc3F7fk/TZw3a9tByGI/AAAAAAAAAHM/0pSkiYVuVuE/s320/images.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5592405773666863202" border="0" /></a><br /><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Asi se dió el hombre cazador que necesitaba trasladarse continuamente en cambio al descubrir la agricultura se convirtieron en hombres agricultores que necesitaban permanecer junto a las tierras donde crecia el grano, asi creando comunidades donde se protegian mutuamente contra los ataques de pueblos abversarios.<br /></span><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;font-size:85%;" ><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >La practica de la agricultura se acabara extendiendo fuera de sus tierras de origen siendo adoptada por otras comunidades, produciendo nuevos avances.<br /><br /><br />Noelia Lago<br />Tania Rodríguez<br /></span></span>Sra. Rodriguezhttp://www.blogger.com/profile/08404552618924098271noreply@blogger.com2