martes, 14 de junio de 2011

Culturas do mundo(Traballo fin de curso)

Unha cultura é un conxunto de todas formas, os modelos e os patróns, explícitos ou implícitos, a través dos cales unha sociedade se manifesta. Inclúe costumes, prácticas, códigos, normas e reglas da maneira de ser, vestimenta, relixión, rituais, normas de comportamento e sistemas de crenzas.
As orixes do término atópanse nunha metáfora entre a práctica dalgunha actividade ( por exemplo, o clutivo d a terra, que é a agricultura) co cultivo do espírito humano, das facultades intelectuais do individuo. Nesta acepción aínda se conserva na linguaxe cotiá, cando se identifica cultura con erudición. Unha persoa culta é aquela que posee grandes coñecementos nas máis variadas rexións do coñecemento.

Cultura e civilización


É no contexto do iluminarismo cando xorde outra das clásicas oposicións nas que se involucra á cultura, esta vez, como sinónimo de civilización. Esta palabra aparece por primeira vez na lingua francesa no século XVIII, e con ela se significaba a refinación das costumes. Civilización é un término relacionado coa idea de progreso. Según isto, a civilización é un estado da Humanidade na cal a ignorancia foi abatida e as costumes relacións sociais se atopan na súa máxima expresión. A civilización non é un proceso terminal, é constante, e implica o perfeccionamento progresivo das leis, as formas de goberno, o coñecemento. Como a cultura, tamén é un proceso universal que inclúe a todos os pobos, incluso a os máis atrasados na liña da evolución social. Dende logo, os parámetros cos que se medía se unha sociedade era máis civilizada ou máis salvaxe eran os da súa propia sociedade. Nos albores do século XIX, ambos términos, cultura e civilización eran empleados casi de modo indistinto, sobre todo en francés e inglés ( Thompson, 2002: 186).
Johann Gottfried Herder: Según él a cultura podía entenderse como a realización do xenio nacional.

Cultura Exipcia

O val do Nilo constitúe unha arteria vital de vida no noroeste do continente africano, rodeado a oriente e occidente por terreos desérticos nos que a posibilidade de supervivencia e desarrollo eran casi inexistentes na Antigüedade. Esta característica condicionou a vida dos antiguos exipcios, cuxa contidianeidade mantiña o ritmo que lle imprimía a crecida anual do río. Ao longo do IV milenio, Exipto sufriu unha serie de transformacións que impulsaron o desarrollo de comunidades que vivían xunto ao nilo. O proceso foi máis precoz no norte avanzando logo cara o sur.

No século XVII, Exipto sufriu unha profunda crise políica, complicada esta vez pola actuación de poboacións extranxeiras.

Dende o siglo VI a.C, Exipto convertiuse nunha provincia de sucesivos estados. No ano 31 a.C Exipto convertiuse nunha provincia romana.
A historia do Exipto Antiguo devidese en 3 imperios con intervalos de dominación extranxeira e guerras internas. O Imperio Antiguo caracterizouse polo crecemento das Artes e a construccion das pirámides.
Durante o Imperio Medio, tras unha etapa de decadencia, Exipto conoceu un período de esplendor na sua economía, literatura e artes. No Novo Imperio, o país alcanzou a sua idade dourada conquistando aos pobos veciño
s e expandindo o seu territorio baixo a dirección dos faraóns da XVIII dinastía.

Antigua Grecia

O termo antigua grecia refírese ao período da historia de grecia que abarca dende a edade oescura de grecia ca 1100 a.c e a invasión dórica, ata o ano 146 a.c e a conquista romana de grecia e a batalla do corinto. Considerase xeralmente como a cultura seminal que serviu de base á civilización occidental. A cultura grega tivo unha poderosa influencia sobre o imperio romano, o cal a difundiu a través de moitos dos seus territorios de Europa. A civilización dos antigos gregos foi enormemente influínte para a lingua, a política, os sistemas educativos, a filosofía, a ciencia e as artes, dando orixe á corrente renacentista dos séculos XV e XVI en Europa Occidental e resurxindo tamén durante os movementos neoc
lásicos dos séculos XVIII e XIX en Europa e Ámerica. A civilización grega foi basicamente marítima, comercial e expansiva. Unha realidade histórica no accidentado relieve, dificultaban a actividade agrícola e as comunicacións internas, e pola súa dilatada lonxitude de costas, favorecendo a súa expansión hacia ultramar. Un fenómeno sobre o que tamén incidarían tamén de forma sustancial a presión demógrafica orixinada polas sucesivas oleadas de pobos( entre eles aqueos, jonios e dorios) ao longo do III y II milenios a.C.

Tralas civilizacións minoica e micénica, nos séculos escuros(entre o XVIII e o XII a.c) a fragmentación existente na Hélade constituirá o marco no que se desarrollarán núcleos políticos organizados en cidades, as poléis.

Relixión: A mitoloxía grega componse de historias contadas polos

gregos antiguos sobre deuses e heroes, a natureza do mundo, as orixes e a importancia das súas prácticas relixiosas. Os mayores deuses gregos eran os 12 olímpicos:
* Zeus - o deus do ceo e o trono; o de maior rango e o máis poderoso, rexedor do monte Olimpo
* Hera - a consorte
de Zeus, raíña dos deuses, a deusa do matrimonio, a fidelidade
* Poseidón - xunto con Hades o controlador dos mares, dos océanos e dos terremotos
* Ares - o deus da guerra, a crueldade e do asasinato
* Hermes - o deus mensaxeiro, tamén da orientación, os viaxeiros, os pastores, os ladróns, o consolo e as reunións
* Hefesto - o deus do lume, a fragua, o traballo manual, os artesáns e as armas
* Afrodita - a deusa do amor
* Atenea - a deusa da sabedoría, a educación e a guerra; a protectora dos heroes
* Apolo - o deus da danza, as artes, a música, a arcada, a prudencia e a beleza masculina
* Artemisa - a deusa da caza, os animais, a castidade e as amazonas
* Deméter - a deusa da terra, as flores e as plantas, a comida e a agricultura
* Hestia - a deusa da calor de fogar e a familia

Outras deidades importantes incluían:
* Hebe - a deusa da xuventude e a axudante dos deuses
* Helios - o deus do sol
* Selene - a deusa da lúa
* Hades - o deus do inframundo e dos mortos sobre os que o raíña
* Dioniso - o deus máis novo do panteón, e o deus do viño, a natureza en estado salvaxe e a sexualidade aberta
* Perséfone - a deusa do inframundo
* Heracles - un heroe e un semideus de fortaleza extraordinaria
* Caos - a deusa do informe e o impreciso

Os pais de Zeus eran Crono e Rea que tamén eran os pais de Poseidón, Hades, Hera, Hestia e Deméter.
A cultura de Grecia evolucionou durante miles de anos, cos seus inicios nas civilizacións minoicas e micénicas continuando coa notablilísima Grecia clásica, o nacemento da época helenísitca e por medio da influencia do Im
perio Romano e o seu sucesor, o bizantino, na Grecia oriental. O imperio Otomano tamén tivo unha influencia considerable na cultura grega, pero é a guerra da independencia grega a que revitaliza Grecia e propicia o nacemento dunha identidade individual dentro da súa polifacética cultura ao longo da historia.

Imperio Romano


A Cultura Romana foi o resultado dun importante intercambio entre civilizacións diferentes: a cultura grega e as culturas desarroll
adas en Oriente ( Mesopotamia e Exipto sobre todo) contribuiron a foram a cultura e arte dos romanos. Un dos vehículos que mías contribuiu a universalización da cultura romana, que pronto foi a de todo o imperio, a do uso do latín como lengua común.
O calendario
:
O calendario romano fixaba a duracion dos meses en 29
días, 12 horas e 44 minutos.
Ciencia:
A ciencia non conoceu un desarrollo importante en roma no campo da teoría ou da investigación pura, limitandose os autores romanos a recopilar coñecementos anteriores.
Costumbres: En Roma tiña lugar unha vida social e comercial. A súa pr
osperidade económica e o feito de ser a capital política conxugáronse para que a súa planta urbana se enchese de belas estatuas, imponentes edificios e arcos e columnas conmemorativas dos triunfos militares.
A relixión: Os romanos eran politeístas. Os romanos veneraban a os númenes ou espíritos da natureza, a os manes ou espíritos dos antepasados, a os lares ou espíritos do fogar e a os penates ou espíritos da vida.

Culturas actuais

Podemos considerar que existen tantas culturas como comarcas, islas ou sociedades. Se utilizamos un símil e partimos da idea de que hai algún instante moi largo no que o homo sapiens sapiens falou e houbo un primer linguaxe..., na actualidade hay 6912 aproximadamente ainda que cada certo tempo unha se esfuma porque non hay tradición escrita e os seus falantes morren.

No hay comentarios:

Publicar un comentario